و

واحد اندازه گیری

روششوار می¬نویسد: « ایرانیها برای اندازه گرفتن مایعات واحد ندارند و همه چیز به وزن داد و ستد می-شود.» (روششوار، 1378: 184)
ادامه مطلب

واحد وزن

ویلز می‌نویسد: « سنگ اوزان، یا واحد وزن کردن اجناس در اغلب نواحی مختلف ایران با هم متفاوت است. مثلا یک من “اصفهان” در حقیقت یک من معروف به من شاه است که حدود سیزده پاند1 و سه چهارم پاند وزن دارد ولی من شیراز برابر یک من2 تبریز است. که حدود هفت پاند وزن...
ادامه مطلب

واردات

ژوبر مي¬نويسد: « ايرانيان از راه زميني با مخارج کمي محصولات خود را وارد مي کنند و معمولاً با سود متوسطي خرسند مي شوند و اميدوار هستند که به اين وسيله کار خويش را گسترش بدهند.» / ژوبر، 1347: 217.
ادامه مطلب

واردات

روششوار می¬نویسد: « عمده واردات ایران از خارجه اینها است، همه جور پارچه کتانی ماهوت آلمانی، پارچه های ابریشمی، لیون، بلورآلات از آلمان، چینی آلات از فرانسه و انگلیس، اشیاء مسی و آهنی از فرانسه و بلژیک، جنگ افزار گرم، ساعت و جواهر آلات و کبریت از وین، قند از فرانسه ادویه از هندوستان، قهوه...
ادامه مطلب

واردات

ژوبر می¬نویسد: « ایران از چین چای و از اروپا ماهوت و از دکن الماس و یاقوت و زبرجد و یاقوت کبود وارد می‌کند.» (ژوبر، 1322: 152)
ادامه مطلب

واردات از روسیه

ژوبر می¬نویسد: « ایرانیان از روسیه خاویار چرم دباقی شده ماهوت قرمزدانه جواهر آلات و سکه مس با وجود آن از خاک روسیه جلوگیری می‌شود وارد می‌کنند.» (ژوبر، 1322: 153)
ادامه مطلب

واژه های متروک

واژه‌های متروک تهران قدیم کلمه، واژه، لغت، اصطلاح، لفظ و … سوای تفاوت‌ها‌ی‌شان از منظر دانش و فن خاص و صرفنظر از اعتبار آن‌ها در علوم گوناگون نظیر فلسفه و حکمت و … یا صنایع و … همه در اصطلاح دستور زبان، در یک معنا حکم واحد پیدا می‌کنند و آن مجموعه حروفی است، که...
ادامه مطلب

واژه های متروک

واژه‌های متروک تهران قدیم (10) – چارق چارق چارقت دوزم کنم شانه سرت چارق که چارغ و یا به وجه چاروق نیز می‌نویسند، کلمه ایست ترکی و آن پاپوش یا پای افزاری است که در گذشته به خصوص در مناطق کوهستانی و برفگیر از جمله تهران مورد استفاده بود. چارق را پاپوش دوز محلی به...
ادامه مطلب