نقارخانه– این خانه، یکی از بیوتات سلطنتی بوده؛ در دورهای که آلات موزیک نظامی اروپایی به ایران نیامده بود، نقارهخانه، این کار را انجام میدادهاست.
ادامه مطلب
کرزن می¬نویسد: « تصور عمومی این است که نقاره خانه از آثار زمان آتش پرستی و مهرپرستی دوران قدیم است که خورشید را هم موقع...
ادامه مطلب
بروگش مينويسد: « يک نوع مراسم و سنتهاي قديمي ايرانيان است که هر روز غروب، خداحافظي با خورشيد را با آهنگ موسيقي جشن ميگيرند.» (بروگش،...
ادامه مطلب
تاورنیه مينويسد: « تمامی شهرهای خان نشین و نه همه شهرها نیز از امتیاز داشتن دسته نقاره چی برخوردارند.» (تاورنیه، 1383: 63)
ادامه مطلب
نقارهخانه – جائی که در آن نقاره زنند. اصطلاح معمول دوره قاجاری است. یکی از بیوتات سلطنتی بوده؛ در دوره ای که آلات موزیک نظامی...
ادامه مطلب
اورسل مینویسد: « عصرها میدان شاه پر از جمعیت کثیری میشد که برای شنیدن کنسرت عجیبی به نام موسیقی هزار ساله که نوعی شامگاه شاهانه...
ادامه مطلب
تاورنیه مينويسد: « رئیس نقاشان است و این نقاشان جز مینیاتور کار نمیکنند آنها بر روی نقاشیهای خود نوعی روغن جلا میکشند که از شیره...
ادامه مطلب
اولیویه می¬نویسد: « صنعت نقاشی هنوز در ایران در مهد طفولیت است ایرانیان هیچ ترقی در این صنعت نکردهاند سبب این است که در مذهب...
ادامه مطلب
نقاشی در ایران پیشینه ای کهن دارد. در عصر قاجاریه نقاشی دارای اهمیت و سبک خاصی شد. مکتب نقاشی قاجار به آثار نقاشیای گفته میشود...
ادامه مطلب
ویلز مینویسد: « هنر نقاشی رنگ و روغن در ایران پیشرفت خارق العادهای نموده است، از میان تابلوهای برجستهای که در دربار ظل السلطان مشاهده...
ادامه مطلب