گ

گارد مخصوص شاه

گارد مخصوص شاه– سوار کشیکخانه (و رئیس کل سواران کشیکخانه را غلام کشیکخانه نیز می‌گفتند. سرکشیکچی باشی، در مواقع سواری شاه، باید ملتزم رکاب می‌شد و سواران یا غلامان او در جلو و عقب می‌بودند تا اگر پیشامدی می‌شد، برای حفظ جان شاه، حاضر باشند).
ادامه مطلب

گذرگاه عابران پیاده در تهران قدیم

گذرگاه عابران پیاده در تهران قدیم – خط کشی عابران محلی تعیین شده برای عبور افراد پیاده از یک خیابان یا جاده یا هر نوع راه دیگر است. گذرگاه پیاده طوری طراحی می‌شود که عابران به صورت گروهی از آن محل از عرض یک خیابان عبور کنند و به راحتی توسط رانندگان دیده شوند. در واقع گذرگاه عابران پیاده محل تلاقی...
ادامه مطلب

گردن زدن

گردن زدن- از مجازات های عصر قجر بود. قطع سرِ محکوم ظاهراً به ضرب شمشیر یا مانند آن/ سفرنامه فوروکاوا، 70-169 و 49-48.
ادامه مطلب

گرمک

گرمک – میوه ای از جنس طالبی و بسیار نزدیک به آن است. بو و طعم طالبی را ندارد و نرم تر از آن است. امروزه در بازار عرضه نمی شود. در گذشته که موجود بود آن را آب تراش و فالوده می کردند و با گلاب و شکر با مزه به آن می دادند...
ادامه مطلب

گروه تئاتر ملی

گروه تئاتر ملی اواخر سلطنت احمدشاه تقریباً همه گروه‌ها و انجمن‌های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی متعددی که در پایتخت حضور داشتند، در کار تولید نمایش فعالیت می‌کردند و آن را به عنوان وسیله‌ای ارشادی برای بیان اندیشه‌های اجتماعی و سیاسی خود به کار می‌بردند. باید توجه داشت که این دوره از تاریخ مقارن زمانی...
ادامه مطلب

گوینده روز افتتاح رادیو

گوینده مراسم افتتاح رادیو – رادیو تهران با پیام محمدرضا پهلوی در مقام ولیعهد و احمد متین دفتری، نخست وزیر وقت، افتتاح شد. در منابع تاریخی مشخص نیست اولین جمله ای که چهارم اردیبهشت ۱۳۱۹ از رادیوی تازه تاسیس تهران پخش شد، چه بود. در مورد اولین گوینده هم برخی از خانم «طوسی حائری» نوه...
ادامه مطلب

گیس بافی زنان تهرانی

گیس بافی زنان تهرانی – معمولاً زنان گیسوان خود را تَکی، هفت تایی بیست و یک‌تایی یا چهل و یک تایی می‌بافتند. زنان تهرانی آن دوره باور داشتند که بی‌حساب بافتن موی شگون ندارد و زندگی زن را آشفته می‌کند. بعدها نوع آرایش گیسوی زنان تغییر کرد و سبک آراستن مو به صورت آلاگارسون فرانسوی...
ادامه مطلب