فوُروکاوا می¬نویسد: « در ایران تدریس علوم دینی رواج داشت و حوزه علمیه مدرسه عمده بود. اما در تبریز یا جلفای اصفهان چند مدرسه مسیحی هم بود و مدارس جدید هم بنیاد شده بود. می¬گویند که در آن هنگام در شیراز حدود ده مدرسه جدید بود، اما در آنجا فقط خواندن و نوشتن می-آموختند. هرکس...
ادامه مطلب
کمپفر (1716-1651م.) می‌نویسد: « آینده ولیعهد مملکت نه با تربیت منظم تعیین می‌گردد، نه با تعلیم جدی و نه با نشست و برخاست با مردان لایق و شایسته، زندگی ولیعهد سراسر در اتاق¬های حرمسرا می‌گذردو مصاحبینش خواجه‌های زنگی هستند.»/ کمپفر، 1360 : 25.
ادامه مطلب
کمپفر (1716-1651م.) می‌نویسد: « آینده ولیعهد مملکت نه با تربیت منظم تعیین می‌گردد، نه با تعلیم جدی و نه با نشست و برخاست با مردان لایق و شایسته، زندگی ولیعهد سراسر در اتاق¬های حرمسرا می‌گذردو مصاحبینش خواجه‌های زنگی هستند.»/ کمپفر، 1360 : 25.
ادامه مطلب
آدام اولئاریوس (1671-1603م.) می¬نویسد: « پسر بچه‌ها خواندن و نوشتن را فرا می‌گیرند و ملا آنها را درس می‌دهد. بعضی از جوانان ایرانی، فلسفه، شعر و شاعری، هندسه، ستاره شناسی، فیزیک، حقوق و طب را می‌آموزند.»/ اولئاریوس- آدام، سال؟ : 33.
ادامه مطلب
دالمانی می¬نویسد: « شیعیان با برداشتن مشتی آب در کف دست وضو می‌گیرند آنان برای شستن ساعدها آب را از آرنج به سوی کف دست می‌ریزند برخلاف سنی‌ها که ریختن آب را از کف دست به سوی آرنج آغاز می‌کنند. »/ دالمانی، 1378: 257
ادامه مطلب
کمپفرمی¬نویسد: « در جبهه ساختمان ایوان زیبایی به جای در و دروازه زائرین را به درون راهبر می¬شود .در پایین مدخل حوض گودی است مملو از آب که مومنین بتوانند در آن وضو بگیرند و خود را برای نماز مهیا سازند.»/ کمپفر، 1310: 121
ادامه مطلب
وظایف كدخدایان – از اواخر ماه رجب همان سال (1309) شاهزاده محمدحسن میرزا مهندس به ریاست احتسابیه برگزیده شد، اما ریاست وى نیز بیش از هفت ماه و شش روز نپایید و ابوالحسن خان فخرالملك با پیشكش هزار تومان به شاه این شغل را در اختیار گرفت. او هم طى حكمى به شرح زیر وظایف كدخدایان...
ادامه مطلب
وقایع نگار- وقایع نگارنده . اخبارنویس . (آنندراج ). کسی که حوادث و اتفاقات عهد پادشاهی را یادداشت و ضبط کند. خبرنگار. (ناظم الاطباء). واقعه نگار. وقایع نویس/لغتنامه .
ادامه مطلب
وقایع نگار و داروغه دفترخانه– رئیس اجراییات وزارت دارایی؛ محصّل وصول بقایا.
ادامه مطلب
تاورنیه مي‌نويسد: « در مقام اولین منشی دولت است و این مقام به سبب اهمیتش جز به کسانی که بسیار مقرب اند داده نمی شود. هم اوست که همه عریضه‌ها و عرض حال‌هایی را که برای شاه می‌فرستند در حضور او قرائت می‌کند.» (تاورنیه، 1383: 247)
ادامه مطلب
