ورقه تصدیق پوشیدن لباس روحانیت در سال ۱۳۰۷ خ. /۱۹۲۸ م. مطابق قانون متحدالشکل نمودن لباس، برای ایرانیان استفاده از عمامه و قبا و عبا ممنوع شد و تنها کسی که ورقه تصدیق از وزارت داخله داشت مجاز به پوشیدن لباس روحانیت بود.
ادامه مطلب
وزارت– حکومت (نایب الوزاره: معاون حکومت).
ادامه مطلب
دروویل می‌نویسد: «مقام سوم دولتی ایران مقام وزارت است. ولی وزیران ایران هرگز اهمیت وزیران ترکیه را ندارند. وزیران معاون صدراعظم تهران و قائم¬مقام تبریز به¬شمار می‌آیند. در دستگاه حکومتی شاهزادگان دیگر جز مقام وزارت نمی‌توان یافت. شاه پیشکار فرزندانش را در سن کودکی به لقب وزیر مفتخر می‌سازد.»/ دروویل، 1389: 200
ادامه مطلب
وزارت دفتر استیفا– مرکب از وزیر و مستوفیان ایالات و ولایات بود.
ادامه مطلب
وزارت لشکر– رئیس دارایی ارتش.
ادامه مطلب
دلاواله می‌نویسد: « در ایران دو نوع واحد وزن وجود دارد یکی واحد وزن شاه و دیگر واحد وزن تبریز. وزن شاه دو برابر وزن تبریز است ولی وزن تبریز بیشتر رواج دارد و توزین مایحتاج ما نیز با همین واحد انجام گرفت.»/ دلاواله،۱۳70: 209
ادامه مطلب
وزن بار حیوانات – وزن بار حیوانات در ایران در اواخر دوران ناصری به تصریح یوشیدا عبارت بود از؛ یک بار شتر را حدود هفتاد من( 210 کیلوگرم)، بارِ استر را سی و پنج تا پنجاه من و بار الاغ را بیست و دو تا سی من نوشته و کرایه بار را حدود هر یکصد...
ادامه مطلب
دالمانی می¬نویسد: « گروهی از صاحب¬منصبان عنوان وزیر دارند به نظر می‌آید هرچه تعداد وزیران بیشتر باشد شاه احساس قدرت بیشتری می‌کند، بدین سبب هم اکنون کشور یک وزیر جنگ، یک وزیر بیوتات سلطنتی، یک وزیر دواب و یک وزیر تشریفات و با اینکه از معادن ایران جز از معدن فیروزه استحالی به عمل نمی‌آید...
ادامه مطلب
روششوار می¬نویسد: « گمان مدارید که یک وزیر توانایی دارد کاری انجام دهد. انبوه کارمند خدمه و دوست و رفیق دوره¬اش کرده¬اند که باید با همه¬شان کنار بیاید.» (روششوار، 1378: 60)
ادامه مطلب
کمپفر (1716-1651م.) می‌نویسد: « وزیر با وجود تمام قدرت و نفوذی که دارد همواره از عاقبت کار خود در بیم و هراس است، مبادا مورد غضب شاه قرار گیرد و جانش را از دست بدهد بنابراین برای مقابله با این خطر به تملق و چاپلوسی رو می‌آورد تا موقعیت خویش را نزد شاه قوی‌تر سازد.»/...
ادامه مطلب
