اورسل می‌نویسد: « موقوفات که عواید آنها برای حفظ و نگهداری مساجد و کمک به روحانیان صرف می‌شود سال به سال رو به تزاید است شاید بعضی مالکان از ترس اینکه مبادا ملکشان کم و بیش به صورت مشروع مورد مطالبه دولت قرار بگیرد تمام یا قسمتی از دارایی خود را وقف مساجد می‌کنند تا...
ادامه مطلب
موریه می¬نویسد: « این مردم همگی برآنند که هر کس مال وقف را بدزدد یا مقررات وقف را زیر پا گذارد، دیر یا زود بدبختی‌هایی بزرگ دامنگیرش خواهد شد.» (موریه، 1385: 294)
ادامه مطلب
تاورنیه مي‌نويسد: « ایرانیان درباره آخرین امام همان عقیده‌ای را دارند که ما درباره خنوخ و ادریس داریم و بدین جهت بسیاری از آنها به هنگام مرگ بنا بر وصیت خانه با تمام اساس و استبل پر از اسبان گرانبها و اشیای مورد لزوم دیگر را برای خدمت به او به هنگام ظهور وقف می‌کنند...
ادامه مطلب
کرزن می¬نویسد: « مایع علاقه‌ای که در کرمانشاه برای مسافران انگلیسی هست و موجب غیر قابل انکاری در سفر کردن به آن شهر محسوب می‌شود این است که مقر حاجی محمد حسن مشهور به وکیل الدوله نماینده دولت انگلیس است او یکی از افراد بسیار جالب در سراسر ایران به شمار می‌رود.»/ کرزن، 1362: 709
ادامه مطلب
ماساهارو می¬نویسد: « در ترتیب کار ایالات و ولایات، ایران وضعی مانند چین داشت. در هر ایالت و ولایت مهم فوجی از لشکر هم وجود داشت، و فرمانده فوج حاکم ولایت هم بود و نظامی‌ها و افراد فوج در ادارۀ کارهای محل دست داشتند.» (ماساهارو،215:1373)
ادامه مطلب
اوبن می‌نویسد: « سازمان ولایتی که در همه ولایت‌های ایران بالاتر از سازمان شهری قرار دارد، منحصراً در دست اهالی بومی شهرستان است.» (اوبن، 1362: 81)
ادامه مطلب
راتیسلاو (1862-1938) می¬نویسد: « ولیعهد شخصیت گیرایی نداشت…. خلاص شدن از دست او[ درجلسة معارفه اولیه] مایه آرامش بود.» به علاوه، تا آن موقع هیچ موقعیتی …. پیش نیامده بود تا واقعاً ظرفیت های وی را به عنوان یک حاکم به محک بزند. اما موفق شده بود که شهرت سنگدلی و آزمندی را برای خود...
ادامه مطلب
روششوار می¬نویسد: « با این حال رسم است که مادر ولیعهد باید از دودمان قاجار باشد ولیعهد را پس از گزیده شدن دیگر نمی شود خلع کرد.» (روششوار، 1378: 61)
ادامه مطلب
روششوار می¬نویسد: « از دوران فتحعلی¬شاه رسم شده است که ولیعهد والی آذربایجان هم باشد.» (روششوار، 1378: 62)
ادامه مطلب
کمپفر می¬نویسد: « تربیت ولیعهد به عهده مادر، مادر بزرگ و بعضی زنان سالخورده است که بعلت حرمت و احترامی که یافته-اند از سایرین ممتازاند.» (کمپفر، 1363: 26)
ادامه مطلب
