همسایه

موریه می¬نویسد: « در خاور زمین همسایه را تا اندازه‌ای مقدس می‌شمارند و واژه فارسی همسایه در زیر یک سایه بر معنی دوستانه آن اشاره دارد.» (موریه، 1385: 210)
ادامه مطلب

همسایه

موریه می¬نویسد: « هیاهوهایی که از خانه‌های همسایگان بلند بود نمودار زندگی شهر نشینی ایرانی است.» (موریه، 1385: 267)
ادامه مطلب

همسرخان

کولیور رایس می‌نویسد: « گاه همسر اصلی خان خود همسر تازه ای برای شوهرش انتخاب می‌کند. او معتقد است که با طبع و مذاق شوهرش آشنا است و می‌داند چه کسی هووی بهتری برای او خواهد بود پس چرا خود به این گزینش دست نیازد به من گفته بودند که نهایت لطف یک بی‌بی این...
ادامه مطلب

هنر

کولیور رایس می‌نویسد: « در تمام مدارسی که غربیان گشوده‌‌اند زنان صاحب صلاحیت ایرانی به آموزش دقیق این صنایع محلی همت می‌گمارند ضروری است که هر دختر ایرانی حتی از خانواده‌های ثروتمند نوعی هنر و کار بیاموزد تا در مواقع نیاز بتواند معاش خود را تأمین کند و به طور کلی باید افزود که پیشرفت...
ادامه مطلب

هنر

فلاندن می‌نویسد: « از بدو آشنائی با ایرانیان دانستم به تمام هنرها، بویژه نقاشی علاقه تام دارند و بهترین نمونه نقاشی¬شان در خانه¬ها و قصور دیده می‌شود.» (فلاندن، 1356: 73)
ادامه مطلب

هنر ايراني‌ها

گاستيگر مي‌نويسد: « يکي از خصوصيات ايراني‌ها اين است که در هر مقام و درجه‌اي که باشند ذوق و استعداد در يک رشته‌ هنري خاص مثلا شاعري، نقاشي، مجسمه‌سازي و غيره دارند.» (بروگش، 714:1367)
ادامه مطلب

هنر ایرانیان

جکسون می¬نویسد: « در رشته معماری و نقاشی ایرانیان از دیر زمان تا حدود بسیاری از آشوری¬ها و بابلی¬ها و اندکی از مصری¬ها و بعدها نیز از یونانیان و رومیان و بیزانسی¬ها و نیز اندکی از چینی¬ها اقتباس کرده¬اند. با این¬ همه در آنچه گرفته¬اند، آزادانه دخل و تصرف کرده و چنان خواصی بدانها بخشیده¬اند...
ادامه مطلب

هنرستان صنعتی تهران

هنرستان صنعتی تهران – هنرستان صنعتی تهران در اردیبهشت سال ۱۲۸۶ با همکاری دولت آلمان راه‌اندازی شد. این هنرستان ابتدا با نام مدرسه ایران-آلمان در خیابان ۳۰ تیر فعلی راه‌اندازی شد و سپس به نام‌های دیگری مانند هنرستان صنعتی تهران و هنرستان شهید بهشتی خوانده شد. بسیاری از نخبگان کشور، دانش آموخته این هنرستان بوده‌اند....
ادامه مطلب

هواگرم تهران

در باره گرمی هوای تهران از گذشته های دور در متون تاریخی یاد شده است. دلاواله در یکی از سفرهای شاه عباس از مازندران به اصفهان در ۱۰۲۸ق./۱۶۱۹م. همراه او بود. چون شاه در حوالی تهران توقف کرد، او از اردو جدا شد و به دیدار تهران رفت. شرحی که دلاواله در سفرنامه خود درباره...
ادامه مطلب