ناظم دارالخلافه– حاکم تهران.
ادامه مطلب
ناظم دفترخانه– رئیس وصول بقایا.
ادامه مطلب
ناظم میزان– رئیس عوارض و مالیات که دم دروازه، از مال التّجارههای داخلی و خارجی گرفته میشد؛ بعدها ناظم میزان، مدیر گمرک استعمال شد؛ رئیس...
ادامه مطلب
تاورنیه مينويسد: « ایرانیان نام خانوادگی ندارند اما مانند یهودیان برای شناسایی میان خود چون نام کسی را میبرند او را فلان پسر فلان میگویند.»...
ادامه مطلب
فرانکلین می¬نویسد: « مراسم اسم گذاری کودک در ایران به صورت زیر انجام میگیرد در روز سوم یا چهارم تولد بچه دوستان و اقوام زن...
ادامه مطلب
ویلز مینویسد: « نامه نویسی در ایران، بخصوص نامه های رسمی بین دو نفر صاحب مقام یا به دیگر بزرگان کار هرکسی نیست و نیاز...
ادامه مطلب
دالمانی می¬نویسد: « در روستاها نان را زنها میپزند. بدین ترتیب که ابتدا کمی خمیر را برداشته روی چرم گوسفندی که آرد بر آن گسترده...
ادامه مطلب
اوليويه (1814-1756م.) مىنويسد: «نانی که در ایران صرف میشود، بهتر از نانی است که در مملکت عثمانی به مصرف میرسد. سفید و خوب پخته و...
ادامه مطلب
بروگش مينويسد: « ناني که در دکان نانواييها پخت ميشود و با زحمت بسيار ممکن به دست مردم برسد، تلخ مزه است و معلوم نيست...
ادامه مطلب
بایندر مینویسد: « به جای نان کماچ های دراز و صاف و نرمی است شبیه پارچه کهنه که به آن لواش میگویند.» (بایندر، 1370: 56)
ادامه مطلب