جزو دهستان غنىآباد از شهرستان رى استان تهران. پیشتر نام آن اشرافآباد بود.
ادامه مطلب
درست آن استانبول(20) است. / مقالات احمد كسروى، گرد آورده یحیى ذكاء. تركان عثمانى پس از تصرف قسطنطنیه در سال 1453 م. مدتها همان نام استانبول یا استامبول را به كار مىبردند و سپس آن را به اسلامبول یعنى «اسلامشهر« تغییر دادند. در فارسى هر دو صورت استانبول و اسلامبول به كار رفته، اما استانبول...
ادامه مطلب
جزو دهستان ده عباس از شهرستان اسلام شهر استان تهران است.
ادامه مطلب
در اوقاتى كه قشون ایران مركب از پیادههاى چریكى و سوارهاى ایلاتى و عشایرى بود، اسلحهخانه یكى از بیوتات سلطنتى به شمار مىآمد. فرمانروایان ناگزیر بودند، خزانهاى از اسلحه و تحت ریاست شخص امینى در دسترس داشته باشند. شاه ضمناً یك نفر به نام «اسلحهدار باشى« داشت كه سلاحهاى شكارى را نگاهدارى مىنمود. این شخص...
ادامه مطلب
رئیس اسلحهداران در عهد قاجاریه. ! رجوع کنید به اسلحه خانه.
ادامه مطلب
در دوران صدارت امیركبیر اوایل حكومت ناصرالدین شاه همگام با آغاز جنبش تقویت بنیه كشور و استقلال واقعى ایران، اسلحهسازى، باروتكوبى و چاشنىسازى چون دیگر كارخانجات افتتاح گردید. ! رجوع کنید به قورخانه.
ادامه مطلب
جزو دروسى بود كه در دارالفنون تدریس مىشد.
ادامه مطلب
در گذشته خریدن اسلحه كم و بیش براى همه امكانپذیر بود و حداكثر با كسب اجازهاى از دولت مىشد تفنگى خریدارى كرد. البته رجال و اعیان و اشراف از همین قاعده نیمبند هم مستثنى بودند و خود و افرادشان مىتوانستند اسلحه داشته باشند. مركز خرید و فروش اسلحه در تهران قدیم در چهارسوق كوچك در...
ادامه مطلب
(به فتح الف و سین و لام) به معنى استخرك است ! رجوع کنید به آزاد بر.
ادامه مطلب
طرح اسلیمى، تركیبى از اشكال گل و بته با خطوط منحنى است كه در معمارى بناهاى ایرانى – اسلامى به خصوص كاشىكارى و گچبرى و نقاشى و حتى نقوش سفالگرى و غیره كاربرد فراوان دارد. كاشىكارى ملهم از این طرح در دوره قاجاریه نیز چون گذشته مرسوم و متداول بود، اگرچه این هنر در گنبد...
ادامه مطلب