الف

استودان

«استو» جزو اول استودان به معنى استخوان است؛ پس استودان یعنى استخوان دان و آن ظرفى بوده است كه اغلب از گِل پخته یا سنگ و یا گل و آهک به شكل خمره مى‌‌ساختند و ایرانیان باستان براساس رسوم مذهبى، مردگان خویش را در آن‌‌ها كه بر فراز كوه قرار داده مى‌‌شد، مى‌‌نهادند.  در قسمت...
ادامه مطلب

استودان بزرجومید

در سیاستنامه مذكور است: «در شهر رى به روزگار فخرالدوله كه صاحب عباد وزیر بود گبرى بود توانگر كه او را بزرجومید گفتندى و بر كوه طبرك ستودانى كرد. از جهت خویش و امروز برجاى است و اكنون آن را «دیده سپاه سالاران« خوانند، بر بالاى گنبد فخرالدوله نهاده است، و بسیار رنج و زر...
ادامه مطلب

استوناوند

نام قلعه‌‌اى است مشهور در دماوند كه بالغ بر سى قرن قرارگاه مسمغان (رئیس مغان) بوده است و به سال 141 ق. سپاهیان منصور دوانیقى آن‌‌جا را گشودند و آن حكومت را برانداختند.
ادامه مطلب

استیفا

استیفا- وزارت دارایی (در دوره ناصرالدین شاه، مدتی نامش وزارت محاسبات بوده)؛ رک ← مستوفی.
ادامه مطلب