در روستای آراد كه جزو دهستان حسن آباد بخش فشافویه شهرستان ری است، آب انبار منحصر به فردی دیده می شود كه دارای دو بادگیر در دو طرف یك گنبد بزرگ است، این بنا در بالای گنبد، نورگیری فانوسی شكل و مشبك دارد و گنبد آب انبار، شكل كله قندی داشته و ارتفاع آن 10...

این كلمه جز معنای‌ عام كه موطن، مسكن، جای‌، جایگاه معنی‌ می‌‌دهد، در معنی‌ قبر، گور، مرقد، مدفن، دخمه، مقبره نیز به كار رفته است. / لغتنامه.  در ایران از هزاران سال پیش ساختن آرامگاه معمول و مرسوم بوده است. ابتدا آرامگاه‌های‌ دسته جمعی‌ پدید آمد و بعد گونه‌های‌ دیگر. در تپه سیلك و خوزستان...

رجوع کنید به مقبره

دهی‌ جزو دهستان افشاریه ساوجبلاغ، بخش كرج، شهرستان تهران، در 29 كیلومتری‌ باختر كرج و شش كیلومتری‌ جنوب راه شوسه كرج به قزوین است. در جلگه قرار دارد، هوای‌ آن معتدل و مالاریایی‌ است. سكنه آن 135 نفر، مذهب شیعه، زبان فارسی‌ و تركی‌، دارای‌ قنات؛ رودخانه كردان از آن می‌‌گذرد، محصول آن غلات، صیفی‌،...

آرایش زنان تهرانی – پوشاک و آرایش زنان تهران‌نشین در دوره قاجار نیز مخصوص بود. زنان معمولاً شلواری گشاد به نام چاقچور به پا می‌کردند که تا مچ پا را می‌پوشاند. چهره را با پیچه یا روبنده، و گیسوان را با روسری، دستمالی سفید یا رنگین، می‌پوشاندند و چادر سیاه یا چادر‌نمازی رنگین بر سر...

دهی‌ جزو دهستان وسط بخش طالقان، شهرستان تهران، در 8 كیلومتری‌ شمال مركز بخش است. در كوهستان قرار دارد، هوای‌ آن سرد، سكنه 305 نفر، مذهب شیعه، زبان فارسی‌ و تاتی‌، دارای‌ چشمه‌سار، محصولات آن غلات، عدس، میوه‌جات، كرباس، جاجیم، گلیم و قالیچه است. شغل مردان زراعت و عده‌ای‌ از آن‌ها مستخدم ادارات دولتی‌ در...

رجوع کنید به ارخالق

آرد گندم ماده اولیه تهیه نان، یعنی‌ اساسی‌‌ترین غذای‌ مردم است كه در طول تاریخ تهران از اهمیت بسیار بالایی‌ برخوردار بوده، چنان‌كه گاه كمبود آن سبب سقوط سیاستمداران شده است و این خود باعث گردیده كه قحطی‌ نان چه به طور طبیعی‌ و چه به شكل سیاست‌سازی‌ آن، حربه كارسازی‌ علیه كارگزاران باشد. ! نان.

كسی‌ كه برنج را می‌‌كوبید و آرد برنج آماده می‌‌كرد. از مشاغل تهران قدیم بوده است.

جایی‌ بود كه آرد برنج‌كوب برنج را می‌‌كوبید و برای‌ فروش در اختیار مشتری‌ می‌‌گذاشت. جعفر شهری‌ آرد برنج‌كوبی‌ را چنین توصیف می‌‌كند: ابزار كار او عبارت از دنگی‌ ساخته از چوب و سنگ بود كه عبارت از تكه الواری‌ به قد یك ذرع و نیم بود كه مانند الاكلنگ بچه‌ها در نقطه‌ای‌ زبانه شده،...