نقاشی در ایران پیشینه ای کهن دارد. در عصر قاجاریه نقاشی دارای اهمیت و سبک خاصی شد. مکتب نقاشی قاجار به آثار نقاشی‌ای گفته می‌شود که در دورهٔ زند شروع شد و تا دورهٔ قاجار و کمی پس از آن امتداد یافت. شیوه این دوره سبکی منسجم و مکتبی متشکل در نقاشی ایران دارد که...

نقاشی در ایران پیشینه ای کهن دارد. در عصر قاجاریه نقاشی دارای اهمیت و سبک خاصی شد. مکتب نقاشی قاجار به آثار نقاشی‌ای گفته می‌شود که در دورهٔ زند شروع شد و تا دورهٔ قاجار و کمی پس از آن امتداد یافت. شیوه این دوره سبکی منسجم و مکتبی متشکل در نقاشی ایران دارد که...

ویلز می‌نویسد: « هنر نقاشی رنگ و روغن در ایران پیشرفت خارق العاده‌ای نموده است، از میان تابلوهای برجسته‌ای که در دربار ظل السلطان مشاهده کردم یکی از آن‌ها تابلوئی مربوط به صحنه‌ای از وضع زندگی و ظاهر افسرده توام با تراژدی مردم عامی و قشر اصلی کشور ایران بود که رنج و ناراحتی از...

بروگش مي‌نويسد: « ايراني‌ها همانطور که در قسمت‌هاي ديگر اين کتاب ذکر شد علاقه‌ي زيادي به نقاشي دارند و در اين هنر استعداد خوبي از خود نشان داده‌اند و با آنکه از پرسپکتيو اطلاعي ندارد و اين موضوع را در نقاشي‌هاي خود رعايت نمي‌کنند با اين حال تابلوهايي به وجود آورده‌اند که واقعا با ارزش...

بنجامین می‌نویسد: « نقال‌ها غزلیات عرفانی حافظ را با آواز خوش می‌خوانند و یا اشعار حماسی فردوسی شاعر بزرگ ایران را با حرکات و صدای مخصوصی دکلمه می‌کنند گاهی اوقات هم قصه‌های هزار و یک شب را در چایخانه‌ها برای مشتریان می‌گویند.» (بنجامین، 1369: 78)

کارلاسرنا می¬نویسد: « بعد از او (عباس میرزا) پسرش محمد شاه توسط اولین پزشک فرانسوی به نام دکتر لابا که به مناسبت وضع مزاجی بسیار وخیم شاه به ایران احضار شده بود مورد معاینه و مراقبت¬های پزشکی قرار گرفت. محمدشاه به مرض نقرس که در خانواده¬شان ارثی است، مبتلا بود و این بیماری از بیست...

بنجامین می‌نویسد: « تزیین و آرایش سلاح و وسایل جنگی از قبیل کلاخود، سپر، زره و شمشیر با طلا و نقره از جمله هنرهای تزیینی ایران به شمار می‌رود که از قرون قبل معمول بوده است و هنوز هم این هنر فراموش نشده است. این تزیین اگر با نقره انجام شود نقره کوب و اگر...

گاردان می¬نویسد: « هیچ قسم نقشه‌ای در ایران موجود نیست، فقط دور هر قصبه‌ای حصاری است از گل و دارای برج‌های مرتفع آجری کنگره‌دار و گرد شهرها خندق نیز کنده‌اند.» (گاردان، 1362: 75)