دانشنامه – برگه 315 – تهران نامه

نان

اوليويه (1814-1756م.) مى‏نويسد: «نانی که در ایران صرف می‌شود، بهتر از نانی است که در مملکت عثمانی به مصرف می‌رسد. سفید و خوب پخته و...

بروگش مي‌نويسد: « ناني که در دکان نانوايي‌ها پخت مي‌شود و با زحمت بسيار ممکن به دست مردم برسد، تلخ مزه است و معلوم نيست...

بایندر می‌نویسد: « به جای نان کماچ های دراز و صاف و نرمی است شبیه پارچه کهنه که به آن لواش می‌گویند.» (بایندر، 1370: 56)

سکویل می¬نویسد: « نان در دکه‌هایی به فروش می‌رسد که عمق ندارند تکه‌ای از دیوارند با چند ردیف سکو و نان‌های قهوه‌ای رنگ را روی...

اورسل می‌نویسد: « از سر در الماسیه خیابان نایب السلطنه که در کنار آن دیوار اندرون و طارمی چوبی سبز رنگی که دور باغ‌های اتاق...

تاورنیه مي‌نويسد: « رئیس درودگران است.» (تاورنیه، 1383: 252)

بنجامین می‌نویسد: « نجارهای تهران مردمان عجیبی هستند آنها به نظر خیلی تنبل می‌آیند انقدر کار می‌کنند که نان بخور و نمیری به دست آورند...

بروگش مي‌نويسد: « نجف آباد را مي‌توان يک شهر ناميد. و بنابر اظهارات اهالي، محيط شهر بالغ برچهارفرسخ است.» (بروگش، 359:1367)

اوبن می‌نویسد: « نجم الدوله منجم باشی دربار یکی از افراد بسیار دانشمند ایران محسوب می‌شود. او کمی فرانسه می‌داند و سال‌ها به تدریس علوم...