دواب – در دوره قاجاریان به چهارپایانی که در اختیار قشون قرار داشت، دواب می گفتند. در پایان سال ۱۲۹۹ ش. ژاندارمری ۳۰۹۳ رأس دواب اعم از اسب، قاطر و الاغ در تملک داشت./ عاقلی، ۹۸. «دواب . [ دَ ] جمعِ دابة و عربی است. به معنی مطلق جنبندگان یعنی جانوران است ولی در...
ادامه مطلب
دواتگری یا دواتسازی رشته ای فنی و معمول در تهران قدیم بود. دواتگر از برنج وسیله های مورد نیاز مردم چون؛ آفتابه و سماور وغیره را می ساخت. «دوات گر. [ دَ گ َ ] (ص مرکب ) آن که دواتها را بسازد، و دویت گر اماله ٔ آن . (آنندراج ). دواتساز. || آنکه...
ادامه مطلب
دواتگری یا دواتسازی رشته ای فنی و معمول در تهران قدیم بود. دواتگر از برنج وسیله های مورد نیاز مردم چون؛ آفتابه و سماور وغیره را می ساخت. «دوات گر. [ دَ گ َ ] (ص مرکب ) آن که دواتها را بسازد، و دویت گر اماله ٔ آن . (آنندراج ). دواتساز. || آنکه...
ادامه مطلب
در دوره ناصری با استقرار میسیون آمریکایی در تهران در ۱۲۹۸ ق./ ۱۸۸۱ م. و در دورۀ سلطنت ناصرالدین شاه، میسیونرهای آمریکایی دواخانهای در تهران افتتاح کردند.(فلور، ویلم، بیمارستانهای ایران در زمان صفویه و قاجار، ترجمۀ ایرج نبیپور، بوشهر، ۱۳۹۳ ش. 29)
ادامه مطلب
امیرکبیر به اقدامات مؤثری در بهبود وضع بهداشت شهر تهران دست زد، از آن جمله: یکی آبلهکوبی کودکان و دیگر توجه به امر جمعآوری زباله، دیوار کشیدن دور یخچالها و سرپوشیده کردن نهرها بود که در ۱۲۶۷ق/۱۸۵۱م محمود خان کلانتر مأمور آن گردید. [۱۹۹][۲۰۰][۲۰۱] مطالب روزنامه وقایع اتفاقیه در ۱۲۶۷ق مشحون از پیدا شدن آگاهیهای...
ادامه مطلب
اشرف تهران را به صورت پایگاه عملیات نظامی خود در نواحی شمالی ایران و دژی برای مقابله با مخالفانش در مازندران، زنجان و آذربایجان درآورد. افغانها ۵ سال تهران را در تصرف داشتند و در این مدت بناهایی در این شهر ساختند. قسمتهایی از بناهای ارگ سلطنتی تهران و دیوار گرداگرد آن، و دروازه اسدالدوله...
ادامه مطلب
دوزاری – سکه دو ریالی، معادل دویست دینار جدید و دو هزار دینار قدیم است که در تداول عام به دلیل کثرت استعمال دوزاری(دو هزاری) معروف شد. این سکه در اواخر دوره پهلوی و حتی تا سال ها پس از 1357 کاربرد داشت، اما عاقبت به دلیل تورم و کاهش ارزش پول ایران از ارزش...
ادامه مطلب
دوشان تپه – بنگرید به نازی آباد
ادامه مطلب
دوغی – دوغ از نوشیدنی های محبوب تهرانی ها بود. «از مشاغل دوره گرد که در محلهها میگشتند و اجناسشان را عرضه میکردند. یکی هم دوغی بود.»/ شهری، تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم، ج۶، ۸۵-۹۱ و۱۰۱ و۱۰۵ ۱۳۶۸ش. در دوره پهلوی دوغ های آبعلی، اراج و برزی افزون بر دوغ های معمول صاحب شهرت...
ادامه مطلب