شعرایى در منزل وثوق‌‌الدوله گرد مى‌‌آمدند و به خواندن شعر و سروده‌‌ها و مباحث ادبى مى‌‌پرداختند كه این انجمن نام خاصى نداشت. !  رجوع کنید به محافل ادبى

انجمنى بود كه در تالار آینه وزارت فرهنگ و منزل شیخ الرئیس افسر، تشكیل مى‌‌گردید ر جوع کنید به محافل ادبى.

از انجمن‌‌هاى ادبى تهران قدیم متشكل از یاران ملك الشعراى بهار بود. ! رجوع کنید به محافل ادبى.

از انجمن‌‌هاى مذهبى تهران بود. روزنامه حبل‌‌المتین ضمن درج اسامى انجمن‌‌هاى ملى شركت كننده در جشن سالروز مشروطیت از انجمنى هم با نام «انجمن اتحادیه ارامنه تبعه ایران» نام برده است. / حبل‌‌المتین، 1325، ش 203، ص 4.

یك سال پس از امتیازنامه بانك شاهنشاهى انگلیس، روس‌‌ها نیز در مقام رقابت با انگلیسى‌‌ها موفق به دریافت امتیاز تأسیس بانك استقراضى شدند. در ابتدا براى این‌‌كه صورت ظاهر قضیه حفظ شود و خیلى زننده نباشد، یكى از روس‌‌هایى كه به ظاهر مدت‌‌ها در خدمت دولت ایران بود به گرفتن امتیاز، آن هم نه به...

آشوب بالا گرفت، مقارن این حال انجمن اسلامى در دو چیز عرض اندام كرد، میرزا حسن مجتهد، رئیس انجمن است و میرهاشم مدیر. میرهاشم را یكى دوبار در مجلس دیده بودم و صحبت با او كرده بودم، مرد عاقلى بود و طرف با شیخ سلیم كه خود را مشروطه[خواه] مى‌‌دانست…» / خاطرات و خطرات، ص...

«منجمله انجمن اشراف تحت ریاست امیرخان پسر سپهسالار آقا وجیه. مخلص هم در آن انجمن وارد بودم، یعنى دعوت شدم و ده تومان هم ورودیه از من گرفتند و از من احتراز مى‌‌كردند. صورت تقویت مجلس بود و در عمل تخریب روزنامه‌‌ها، جز تجزیه كردن، زشت گفتن، تهمت زدن، حرفى نداشتند، گاهى تذكر به انقلاب...

اكثراً از تجار و كسبه اصفهان ساكن پایتخت به ریاست میرزا محمود تاجر تشكیل شده از دیگر اعضاى آن مى‌‌توان سید بدالرحیم اصفهانى و مستشارالتجار را نام برد. هیأت رئیسه این انجمن در میان مشروطه‌‌خواهان حقیقى به ارتباط داشتن با دربار و حوزه مركزى استبداد متهم بودند. ظن مشروطه‌‌خواهان وقتى به یقین تبدیل شد كه...

از انجمن‌‌هاى فرهنگى – آموزشى تهران بود. در اوائل ماه رجب سال 1325ق. وزارت معارف و اوقاف ضمن قدردانى و تجلیل از انجمن اصلاح كه براى پیشرفت مقاصد خیریه و خدمت به نوع تشكیل شده بود، با درخواست این انجمن مبنى بر ا جازه افتتاح یك باب مدرسه ابتدائى موافقت كرد. این مدرسه كه واقع...

«انجمن اصناف از انجمن‌‌هاى صالح است. روزى از علما و وزرا دعوت كرده بودند، ملك‌‌المتكلمین نطقى كرد، معایبى از عدلیه برشمرد و همه را در نتیجه نرسیدن حقوق دانست.» / همان مرجع، ص 166.