به سكه‌‌هاى زرین دو تومانى (اواخر قاجاریه ده تومانى هم ضرب شد)، یك تومانى، نیم تومانى یا پنج هزارى زرد، دو هزارى زرد و… در دوره قاجاریه اشرفى مى‌‌گفتند و دو اشرفى، یك اشرفى، و… كاربرد داشت. با مقایسه وزن یك تومانى (یك اشرفى) كه در دوران پادشاهى آغامحمدخان، فتحعلى‌‌شاه، محمدشاه و ناصرالدین شاه ضرب...

(شكاف، گنجه، قفسه كمدى دردار كه درون دیوارهاى ضخیم ساختمان‌‌هاى قدیم جاسازى و طبقه بندى مى‌‌كردند. كلمه‌‌اى روسى است كه در این اواخر وارد زمان فارسى گردیده و متداول شده است. / لغت‌‌نامه دهخدا.

در دوران اشكانیان تهران و شهر رى روزگار درخشانى داشته؛ زیرا در این زمان رى پایتخت بهاره و اقامتگاه بهاره شاهان اشكانى بود وبه سبب اهمیت و ارزشى كه این سلسله براى رى قائل بودند، آن را «ارشكیه« منسوب به ارشك، مؤسس سلسله مزبور، مى‌‌خواندند. / ایران باستان، ج 3، ص 2645.  اَرْشَكیه[1] این نام...

(به كسر الف و كاف و فتح تاء) از علف چرهاى سولقان. ! رجوع کنید به سولقان.

(به كسر الف وكاف و تشدید سین و كسر آن) از اراضى دره آبشار پس قلعه. رجوع کنید به پس قلعه.

هر طبقه یا سقف از ساختمان و بنا را گویند. آشكوب نیز به كار رفته است.

(به ضم الف) هنگام پیدایش نام تهران یعنى سال 261 ق این آبادى آباد بوده است. ابوالحسین اشنانى، قاضى بغداد، در سال 316 ق. بعد از قضاوت احمد بن اسحاق بن بهلول در آن منسوب به این قریه مى‌‌باشد. / تاریخ تهران، ص 15.

جزو دهستان تار رود از شهرستان دماوند استان تهران است.

اصطبلِ توپخانه. «اگر نایب و جلودار و عمله اصطبل براى خود مداخلى كرده و علیق اسب را نرسانده باشند…» (قانون نظام، 1277ق: ص 2 . محلِ نگهدارى چهارپایان. «طویله بزرگى براى اصطبل سربازخانه و اسب صاحب‌‌منصبان فوج ساختم.» (نظام‌‌السلطنه، ج 1323 – 1318 1ق: ص 153).

محل نگهدارى چهارپایان (طویله) است. از آن‌‌جا كه چهارپایان تنها وسیله حمل و نقل نفر و كالا بود، اصطبل از ملزومات كاخ‌‌هاى سلطنتى و ساختمان‌‌هاى حكومتى و اشخاص متمول بوده است. در آن روزگار گو این‌‌كه نیاز به چهارپایان آن‌‌قدر بود كه خانواده‌‌هاى ضعیف‌‌تر هم اگر توان نگهدارى اسب نداشتند، دست كم الاغى داشتند؛ بنابراین...