روز بیستم آذر ماه 1310 ش. یك ساعت و نیم مانده به ظهر،آتشی درشیروانی اتاق جلسه خصوصی مجلس شورای ملی روی داد. قسمتی كه آتش گرفته بود درست دروسط عمارت بهارستان قرارداشت. طولی نكشید كه علاوه بر اتاق جلسه خصوصی، سرسرا و اتاق مجاور آن در میان شعله‌های آتش و دود محاصره شد. مستخدمین مجلس اثاثه و تابلوهای گرانبها، پرده‌ها و صندلی‌‌های تالار را خارج نمودند اما، چلچراغ وسط و چراغ‌های دیواری و غیره، باقی ماند و در آتش سوخت. خسارت وارده روی هم رفته به حدود شصت تا هفتاد هزارتومان بالغ شد.
/ تهران به روایت تاریخ، ص 1233.
روز سه‌شنبه 15 آذرماه 1373ش. عمارت تاریخی بهارستان شاخص‌ترین یادگار انقلاب مشروطیت، بار دیگر آتش گرفت. / كیهان، ش 1373/9/15 15227.
در پشت بام حمام مهدی خان، سوخت دكان نانوایی بسیار ریخته بودند. گلخن تابِ حمام غفلت نموده،آتش به سوخت مزبور افتاده كه خاموش كرده بود. اما، درست خاموش نشده بود. صبح مجدداً آتش گرفته اهل گذر و عمله حمام جمع شده آتش را خاموش كردند و آسیبی به حمدالله به كسی نرسیده و از خبازها التزام گرفته شد كه بعد ازاین سوخت، دربام حمام و بازار، انبار نكنند. / روزنامه وقایع اتفاقیه، به تاریخ یوم پنجشنبه، ششم شهر ذیحجه الحرام، سنه 1267، نمره 35.
در محله سنگلج، در گذر قورخانه قدیم، دكان خبازی كه درِ عقب اوبه قدر دویست خروار هیمه جمع كرده بوده‌اند، شب دوشنبه ششم این ماه، نزدیك به صبح هیمه آتش گرفته، عالیجاه زكی خان، كدخدای محله مزبور خبردار شده، قریب پنجاه نفر جمعیت به آنجا آورده، با ریختن آب وخاك تا دو ساعت از طلوع آفتاب گذشته آتش را خاموش كرده‌اند والحمدالله به كسی آسیب و ضرر نرسیده. / روزنامه وقایع اتفاقیه، به تاریخ یوم پنجشنبه، نهم ماه ربیع الاول، سنه 1268ق.، نمره 48.
روز یكشنبه، 11 ذی القعده الحرام [1326 ق.] امروز طرف صبح سفارتخانه روس كه در محله بازار (پای منار) واقع است، آتش گرفت جمعی از قزاق‌ها و رعایای روسیه و مردم بازاری، مشغول خاموش كردن آتش گردیده و خیلی ضرر وارد آمده است. / تاریخ بیداری ایرانیان، ج2، ص263.
مادام كارلاسرنا در سفرنامه‌اش از حادثه آتش سوزی در تهران در شب 22 مارس 1878م. / 2 فروردین 1257 ش. / 17 ربیع الاول 1295 ق. یاد می‌‌كند:
تمام اهالی تهران تا صبح نخوابیدند. آن شب بازار از آتش قلیان یك سازنده وسایل آتش‌بازی آتش گرفته بود. یك كاروانسرای قدیمی طعمه آتش شد وحدود صد نفر،قربانی این حادثه شدند.» / سفرنامه، ص 220.
این حوادث مربوط به دورانی است كه در تهران هیچ‌گونه علم و دانش و نیز سازمان و یا وسایلی خاص برای اطفای حریق وجود نداشت و آتش سوزی‌‌ها به طور سنتی و با كمك مردم محله و كاركنان نظمیه و قشون به هر وسیله ممكن مهار می‌‌شد تا این‌كه در دوره پهلوی تهران صاحب سازمان آتش‌نشانی شد. !رجوع کنید به آتش‌نشانی.
