ویلز مینویسد: « ایرانیان در مورد ساختن و استفاده از یخ مهارت زیادی دارند. به خصوص از لحاظ ساختن انواع شربت آلات، ترشی و مرباجات خیلی از غربیها جلوترند. شربتهای گوارائی از قبیل شربت، تمرهندی، سکنجبین یا (سر سکنگبین)، شربت آلبالو، انواع شربت های گوارا و متنوع آب آلبالو، آب انار، دوغ (تهیه شده از آب و ماست) حتی آب زردآلو و گیلاس، همچنین بستنی چرب پرخامه و لذید. که پس از تهیه مصرف این نوع شربت ها به صورت شربتی گوارا ضمن استفاده از یخ اهمیت فراوانی دارد.» (ویلز، 1368: 273)