اولیویه می¬نویسد: « در مهمانیها قطعههای یخ در میان شربت ریخته که تا هنگام خوردن خنک باشد و از نگه داشتن یخ در دهان لذتی و حظی میبرند.» ( اولیویه، 1371: 32 )