یحیی¬خان

کارلاسرنا می¬نویسد: « حال و خوی یحیی¬خان امتزاجی از خوی و خصلت ایرانی¬ها و اروپایی¬ها است. او با اروپائی¬ها، اروپایی و در برابر ایرانیان یک ایرانی بی¬کم و کاست به شمار می-رود. آغاز دوران جوانی را با فقر و تنگدستی در کشور خود گذرانده است. در دوره¬ای که برادرش میرزا حسین خان کنسول ایران در تفلیس بود، یحیی¬خان به همراه وی به قصد تحصیل به روسیه می¬رود بعد به پاریس آمده و پنج سال در این شهر برای گذراندن دوره¬ی حقوق وقت صرف کرده است شاه در موقع مراجعت از اروپا او را به حضور پذیرفته و از اینکه کسی در دربارش به زبان فرانسه اینقدر خوب تسلط دارد، ابراز رضایت کرده و وی را به عنوان یکی از ملتزمین رکاب خود برگزیده است. کمی بعد که آجودان مخصوص شاه مورد غضب واقع می¬گردد یحیی خان را با لقب آجودان مخصوص به جای وی انتخاب می¬کند.» (کارلاسرنا، 1362: 103)