کوچه دَردار تهران – این کوچه در شرق خیابان ری و محدود است؛ از جنوب به اتوبان محلاتی و از غرب به خیابان ری و از شمال به خیابان آبشار و از شرق به خیابان هفده شهریور. اهالی به نام محله هم می خوانند. مطابق متون تاریخی و نقشه های قاجاری تهران تا اواخر دوره ناصری اراضی بیرون حصار صفوی (خیابان ری) زمین بایر، باغ و تعدادی یخچال و سربازخانه دروازه دولاب بود. تمام شرق تهران حصار صفوی را محله بیرون دروازه دولاب و تابع چال میدان می خواندند. باغ های بنان الملک و حکیم و یخچال های متعددی نظیر حاج آقا محمد و باغ ورثه قائم مقام و خانه حیدرخان و خانه ذوالفقارخان که بسیار بزرگ و وسیع بودند و املاک ورثه ملا جعفر در این محدوده قرار داشت. پس از تخریب حصار تهماسبی و احداث حصار ناصری این اراضی داخل شهر افتاد و رفته رفته باغ ها و اراضی بایر به قطعات کوچک تقسیم و خانه سازی شد. برخی از باغ ها و یخچال ها تا سال های بعد از جنگ جهانی دوم و دهه های سی و چهل خورشیدی نیز باقی بود. قدمت سکونتی این اراضی از اواخر قاجاریه و عصر رضا شاه به بعد است.
