پیچه – پوشاک و آرایش زنان تهراننشین در دوره قاجار نیز مخصوص بود. زنان معمولاً شلواری گشاد به نام چاقچور به پا میکردند که تا مچ پا را میپوشاند. چهره را با پیچه یا روبنده، و گیسوان را با روسری، دستمالی سفید یا رنگین، میپوشاندند و چادر سیاه یا چادرنمازی رنگین بر سر میکردند. گیسوانشان را معمولاً بلند نگه میداشتند و میبافتند. دست و پای خود را با حنا رنگ میکردند که به اصطلاح میگفتند خضاب یا نگار گذاشتهاند. صورتشان را سفیداب میمالیدند و بر ابروان و مژگان خود وسمه سرمه میکشیدند و به گونههایشان سرخاب میمالیدند و هفت قلم آرایش یا هرهفت برای آرایش چهره خود به کار میبردن./ ایرانشهر، کمیسیون ملی یونسکو در ایران، ج۱، ۱۹۳، ۱۳۴۲-۱۳۴۳ش.؛ دانشنامه بزرگ اسلامی، ج۱۴، ۵۵۷۲، پوشاک زنان.