منظور از پزشک خانه همان مطب امروزی است. دکتر ویشارد آمریکایی در دوره ناصری همزمان با ریاست بیمارستان آمریکایی در تهران در محله یهودیان عودلاجان نیز پزشک خانه ای دایر کرده بود.
میسیون آمریکایی به سال ۱۸۸۷ (۱۲۶۶ ش.) زمینی در تهران برای تأسیس مریض‌خانه خریداری کرد. بیمارستان امریکایی در تهران در پائیز سال ۱۸۸۳ رسما به دست دکتر ویشارد گشایش یافت. این طبیب علاوه بر اداره بیمارستان، کلاسی نیز برای تربیت اطباء ایرانی تاسیس کرد. در ۱۳۱۱ق، در اواخر دورۀ سلطنت ناصرالدین‌شاه قاجار، در نزدیکی باغ امین‌الدوله حوالی آب‌سردار، اول خیابان ژاله (مجاهدین اسلام)، مریض‌خانۀ ینگه‌دنیا احداث شد. به گفتۀ دکتر ویشارد، بیمارستان آمریکایی ۴۰ تخت برای بستری بیماران داشت و دارای امکانات مناسب برای جراحی بود و در کنار آن یک پزشک‌خانه (مطب پزشک) نیز دایر بود که سالانه حدود ۲۰هزار بیمار به آن مراجعه می‌کردند.(ص ۲۳۴-۲۳۵) ویشارد می گوید: سال وبایی ۱۹۰۴ مریض‌خانه بزرگ ما در شرق تهران و خانه‌ای را در غرب تهران برای سایر بیماران در نظر گرفتیم و یک محل هم در شمیران بنیاد یافت. این سه مرکز و همچنین پزشک‌خانه‌ای که در بخش یهودی‌نشین شهر قرار داشت، یک ماه بدون وقفه شب و روز در تلاش بودند و بالاخره تا حدودی شیوع بیماری کنترل شد. (ویشارد، جان، بیست سال در ایران، ترجمۀ علی پیرنیا، تهران، ۱۳۶۳ ش. ص ۴)(مولف)

ارسال دیدگاه

ایمیل شما نمایش داده نخواهد شد.