وقف امام زمان

تاورنیه مي‌نويسد: « ایرانیان درباره آخرین امام همان عقیده‌ای را دارند که ما درباره خنوخ و ادریس داریم و بدین جهت بسیاری از آنها به هنگام مرگ بنا بر وصیت خانه با تمام اساس و استبل پر از اسبان گرانبها و اشیای مورد لزوم دیگر را برای خدمت به او به هنگام ظهور وقف می‌کنند همه این‌ها بدون استفاده می‌ماند چون هیچکس نمی‌تواند از آنچه او وقف او شده است بهره‌ای ببرد و اسبان را از درآمدی که بنا بر وصیت به جا مانده است نگهداری می‌کنند و خانه‌هایی را که برای او نهادند در بسته می‌دارند به این امام نام صاحب الزمان می‌دهند.» (تاورنیه، 1383: 87)