اورسل می‌نویسد: « موقوفات که عواید آنها برای حفظ و نگهداری مساجد و کمک به روحانیان صرف می‌شود سال به سال رو به تزاید است شاید بعضی مالکان از ترس اینکه مبادا ملکشان کم و بیش به صورت مشروع مورد مطالبه دولت قرار بگیرد تمام یا قسمتی از دارایی خود را وقف مساجد می‌کنند تا به این صورت کلیه عواید آن برای خودشان محفوظ بماند یا با این شرط ملکی را وقف می‌نمایند که سهمی از آن نصیب وارث شود.» (اورسل، 1382: 312-311)