وام

روششوار می¬نویسد: « دولت ایران بهره وام نمی¬پردازد هر چند بدهی¬هایی دارد که سررسید معین ندارند ولی نمی¬تواند سررسید ثابتی برای آنها برقرار کند زیرا بدگمانی و فریب ترسی مردم مشرق زمین مانع این کار است. در ایران به یک آدم عادی وام می¬دهند اما به شاه مملکت نمی¬دهند زیرا می¬دانند که توانایی شاه برای پس ندادن بسیار است و نیز عقیده دارند که آدمی نباید از مال و منال خود پرده بردارد و آن را به خطر اندازد.» (روششوار، 1378: 85)