بنجامین می‌نویسد: « وزیر عدلیه دادگستری همیشه یک نفر غیر روحانی است ولی کوچک‌ترین نفوذ و دخالتی در اجرای قوانین و وضع آنها ندارد زیرا در ایران قوانین عرف کاملاً تحت شعاع قوانین شرع هستند و قوانین شرع هم به وسیله روحانیون اجرا شده و قضاوت به عهده آنهاست که به هیچ وجه تبعیتی از وزیر عدلیه ندارند.» (بنجامین، 1369: 173)