جکسون می¬نویسد: « در رشته معماری و نقاشی ایرانیان از دیر زمان تا حدود بسیاری از آشوری¬ها و بابلی¬ها و اندکی از مصری¬ها و بعدها نیز از یونانیان و رومیان و بیزانسی¬ها و نیز اندکی از چینی¬ها اقتباس کرده¬اند. با این¬ همه در آنچه گرفته¬اند، آزادانه دخل و تصرف کرده و چنان خواصی بدانها بخشیده¬اند که غالباً به صورت مخلوق هنری در آمده¬اند و اگر در زمینه نقاشی چیزهایی از چین به عاریه گرفته است این کار در حکم باز ستاندن جزئی از وامی بوده است که قبلا خود به نقاشی چینی ارزانی داشته است.» (جکسون، 1357: 46)