بروگش مي‌نويسد: « نوروز، سابقه‌ي تاريخي طولاني دارد و آغاز سال خورشيدي ايران باستان است. نوروز، مصادف با پايان زمستان و تحويل برج حوت به برج حمل و آغاز فصل بهار است. ستاره شناسان و منجمين ايران که در تقويم اسلامي، به دنبال ساعات سعد و نحس هستند و با تعيين اين ساعت براي شاه و شاهزادگان دستمزد خوبي دريافت مي‌کنند، از چندي قبل از نوروز و کوشش بسيار مي‌کنند که وقت دقيق تحويل آفتاب به برج حمل را با دقت ثانيه تعيين کنند و آن را اعلام نمايند که همه‌ مردم در وقت تحويل سال بتوانند مراسم سنتي و باستاني خود را انجام دهند. منجمين ايراني به کار خود اطمينان دارند و در محاسبات نجومي هرگز از منجمين اروپايي کمک نمي‌گيرد.» (بروگش، 620:1367-619)