در ۱۳۳۲ق./۱۹۱۴م. برای نظمیه یک مستشار سوئدی به نام وستداهل در دولت ایران استخدام شد. او با همکاران سوئدی پس از ۳ ماه مطالعه و آشنایی با وضعیت تهران کار خود را آغاز کردند.
او نخست ۶۰ نفر از صاحب‌منصبان نظمیه را مرخص کرد.
سپس به آموزش ششصد تن نیروی پلیس تحت تعلیم مربیان سوئدی پرداخت.
آنان سیصد تن از کادر نظمیه در ساخلوی(مترادف سربازخانه) باغشاه و سیصد تن دیگر در ساخلوی یوسف‌آباد بودند. وستداهل در کنار اداره مرکزی نظمیه در غرب میدان توپخانه دو آموزشگاه علوم پلیسی دایر کرد.
نخستین آموزشگاه خواندن و نوشتن را به افراد نظمیه می آموخت و دیگری که مرتبت بالاتری داشت، نحوه کار پلیس را آموزش می داد . به مدرسه آسپیرانی شهرت یافت. او نظمیه تهران را به چهار بخش تقسیم کرد:
1. اداره مرکز
2. انیفورمه
3. تامینات
4. محبس
هر یک از این چهار بخش زیر مجموعه هایی داشتند.
اداره مرکزی دارای سه بخش بود:
1. دایره کابینه
2. شعبه پلتیکی
3. دفتر محاسبات
پلیس اونیفورمه شش بخش داشت:
1. شعبه مرکزی
2. پلیس سوار
3. پلیس محلات
4. دایره اجرا
5. دایره صحیه
6. مخزن پلیس
تهران ده ناحیه داشت بنابراین، وستداهل تهران را به ده کمیسری از شماره یک تا ده بدین‌شرح تقسیم کرد: ارگ، دولت، حسن‌آباد، سنگلج، قنات‌آباد (غرب محمدیه)، محمدیه، قاجاریه (شرق عودلاجان)، بازار، عودلاجان و شهرنو (غرب خارج شهر).
از ۱۳۳۴ق./۱۹۱۶م. نظمیه انتظامات دروازه‌ها را نیز به عهده گرفت. رسیدگی به کلیه جرایم با نظمیه بود. این جرایم عبارت بودند از : قتل، جرح و سرقت، حمل اسلحه، قلب سکه، هتک ناموس و اعمال منافی عفت، فریب‌ اطفال. نخستین بار در دوره وستداهل، نظمیه تهران طبقه‌بندی و کارشناسی جرائم را مطرح کرد. در نظمیه از روش‌ مدرنی که در اروپا معمول بود مانند انگشت‌نگاری در تحقیقات استفاده شد. در پی اصلاحاتی که در اروپا برای حفظ حقوق زندانی مطرح بود، در نظمیه تهران نیز وضع زندان‌ دگرگون شد و بهبود یافت. زندان‌ نظمیه در میدان توپخانه قرار داشت. وستداهل با اقتباس از تشکیلات پلیسی اروپاییان نظام‌نامه ای برای نظمیه پایتخت فراهم کرد. نظام‌نامه ای که مواردی چون قواعد عمومی، نظام‌نامه محبس، نظام‌نامه رؤسا و مأموران نظمیه، احکام و دستورالعمل‌های اداره نظمیه، نظام‌نامه تردد عمومی و وسایل نقلیه، نظام‌نامه خیابان‌ها و معابر عمومی، نظام‌نامه درشکه‌های عمومی، نظام‌نامه اتومبیل‌ها، ترتیب حمل اسلحه، امور خلاف و مجازات آن، قانون سجل احوال، جلوگیری از ولگردی و گدایی در آن گنجانده شده بود. در این زمان نخستین‌ شعبه‌ «تأمین عبور و مرور» در اداره نظمیه دایر شد. اداره راهنمایی و رانندگی امروزی تداوم حیات همان شعبه است. این شعبه با بیست تن پلیس انیفورمه عبور و مرور شهر را اداره می کردند. محل استقرار آنان در ضلع غربی میدان توپخانه بود. عبور و مرور تهرانیان در آن دوره افزون بر تجهیزات خصوصی توسط پانصد درشکه انجام می¬شد. این شمار بعدها به نهصد دستگاه رسید و رفته رفته بر شمار اتومبیل ها نیز افزون گردید. بعداز فراوانی اتومبیل در تهران بسیاری از نیازهای این پدیده نیز فراهم شد. تعمیرگاه اتومبیل، فروش بنزین، صدور گواهینامه، تابلو علائم رانندگی، آموزش رانندگی و آزمایش رانندگی و دهها موارد دیگر. نخستین متخصصان بخش معاینه و آزمایش رانندگی در تهران دو تن فرانسوی به نامان پطروس و وارنه بودند. بعد شخصی به نام فایک نیز برای معاینه اتومبیل و آزمایش رانندگی و دادن گواهی‌نامه به متقاضیان رانندگی به استخدام نظمیه پایتخت در آمد. در همین دوره وستداهل است که نخستین بار تابلوهای علائم راهنمایی و رانندگی در شهر نصب شد و آژان‌های تربیت شده در سر چهار راه‌ها ‌ایستادند و با دستکش و کفگیرک سفید رنگ به وسایل نقلیه فرمان ‌دادند. وستداهل تا دوره رضاخان همچنان مدیریت نظمیه را بر عهده داشت و در ۲۳ جمادی‌الاول ۱۳۴۳ق./۱۰ دی ۱۳۰۲ش.، خدمت او در نظمیه پایان یافت.(مولف)

ارسال دیدگاه

ایمیل شما نمایش داده نخواهد شد.