دالمانی می¬نویسد: « در روستاها نان را زن‌ها می‌پزند. بدین ترتیب که ابتدا کمی خمیر را برداشته روی چرم گوسفندی که آرد بر آن گسترده است می‌غلتانند و صورت گلوله‌ای در می‌آورند آنگاه این گلوله خمیر را بر روی تشکچه‌ای چنان می گسترند که به صورت برگه‌ای نازک با ۲۵ تا ۳۰ سانتی‌متر پهنا و ۶۰ تا ۷۰ سانتی‌متر درازا و فقط چند میلیمتر ضخامت در می‌آید آنگاه ان تشکچه آن را بر داغ‌ترین جای تنور می‌چسبانند که در اندک مدتی پخته می‌شود.»/ دالمانی، 1378: 317
تمامی مطالب سایت تحت حمایت قانون «حقوق مولفين» میباشد.
هرگونه سوءاستفاده به هر شکلی يا انتشار مطالب در سایتها یا نشریات، بدون کسب اجازه از مولف و بدون ذکر منبع اکيدا ممنوع است.
همچنین استفاده از مجموعه مقالات بصورت یکجا ممنوع میباشد
تمامی حقوق برای وبسایت تهران نامه محفوظ است. | طراحی و توسعه توسط رایانیتا