ناصرالدين شاه1

بروگش مي‌نويسد: « ناصرالدين شاه مرد جوان و زيبايي بود که سي و چند ساله به نظر مي‌رسيد. چشمانش نافذ بود و آثار هوش و ذکاوت در آن ديده مي‌شد. سبيل‌هايي بلند سياه رنگي داشت و نيم تنه روشن زردوزي شده‌اي که روي سينه‌اش زنجير و رشته‌اي از مرواريد اصل و جواهرات گرانبها وجود داشت پوشيده بود. کلاه پوستي سياه رنگي بر سر داشت که داراي پر و تاجي الماس نشان بود. روي هم رفته به شيوه‌ي اروپايي لباس پوشيده بود و جوراب سفيدي به پا داشت، و با وقار و مهابت کنار تخت مرصع و جواهرنشان خود ايستاده بود.» (بروگش، 169:1367)