نازی آباد
جنگ جهانی دوم آسیب فراوانی بر تهران وارد کرد. چندین بار بمباران شد. هجوم مهاجران کشورهای اروپای شرقی، کمبود آزوقه، غارت و چپاول، شیوع تیفوس منتهی به رکود کامل شد./ بلاغی، عبدالحجت، تاریخ تهران، ج۱، ص۳۰۷، قم، ۱۳۵۰ش.
تهران به تدریج دارای تأسیسات، مکانها و امکانات شهری شامل تأسیسات و تجهیزات رفاهی، خدماتی، اداری، درمانی، صنعتی، آموزشی، فرهنگی و نظامی شد. برخی از اقدامات چون سنگفرش خیابانها، بدنهسازیها، تأمین روشنایی فضاهای شهری و افزایش اماکن و فضاهای عمومی، زندگی شهری را حتی در شب پررونق ساخته بود. رشد شهری در تهران ظاهر شد. شروع لولهکشی آب در ۱۳۲۶ش. و اقدامات دیگر زمینهای بایر اطراف شهر را ناگهان تبدیل به ثروتی بالقوه کرد و بانکها، دولت و زمینخواران برای تقسیم و فروش آن به رقابت برخاستند. در سالهای ۱۳۲۰-۱۳۳۵ش. در تهران تأسیسات فراوانی ساخته شد. نظیر؛ تالار فرهنگ، سینما و تئاتر، کافههای فرنگی و رستوران و هتل های کوچک در خیابانهای لالهزار، شاهآباد، شاهرضا و پهلوی، از جمله دو محوطه تفریحی بزرگ یکی در کنار مهمانخانه شهرداری با انواع بازیها و سرگرمیها و چرخ و فلک و سینمای روباز به نام کافه شهرداری و بوت کلاب با انواع غرفههای سرگرمی و یک محوطه برای حرکت و مسابقه اتومبیلهای برقی واقع در خیابان پهلوی از جاذبترین نقاط شهر برای گذران اوقات فراغت به شمار میآمدند. این اقدامات عمرانی روند رشد جمعیت تهران را تسریع نمود. در زمان قوامالسلطنه در ۱۳۲۵ش توسط بانک رهنی در اراضی تقسیم شده سلیمانیه، در جاده دوشان تپه به وجود آمد. در پی آن محلات بسیاری با تفکیک و واگذاری اراضی بزرگ با قسطهای درازمدت بانکی شکل گرفت. از جمله آنها ست: نازیآباد با طرحی از آلمانیها شامل ۸۰۰،۲ قطعه شهری در جنوب تهران و نارمک با ۰۰۰، ۸ قطعه شهری طراحی شده در شمال شرقی تهران (۱۳۳۳ش). نازیآباد در ۱۳۴۰ش توسعه یافت.