بایندر مینویسد: « در میان نارنجستان نهری بین دو صف از درختان نارنج که در لاوک های بزرگی کاشته اند جاری است. در این قسمت در معروف عیش رانها است که به روی همه مردان بسته است؛ این همان دری است که به اندرون شاه یعنی مساکن زنان او منتهی می شود.» (بایندر، 1370: 468)