معصومه عزیزی بروجردی(۲۶ دی ۱۳۳۹- ۱۲۹۹) با نام هنری مَهوَش خواننده مشهور دهه 1330 ایران است. او کار خود را از مجالس خصوصی و عروسی ها آغاز کرد و در کافه و کاباره به اوج رسید. طرفدارانش او را «بمب شور و حال ایران»و«مریلین مونرو ایران» می¬خواندند. سبک موسیقی او کوچه‌بازاری (عامیانه یا لاله‌زاری) بود. در دههٔ ۱۳۳۰ ش. او یکه¬تاز این میدان بود. مهوش در این دهه در کاباره جمشید و کافه باستانی در جاده قدیم شمیران کارش را ادامه داد. در شهرستانهای کشور نیز کنسرت اجرا کرد. شمار فراوانی از جاهل¬ها و لوطی¬های تهران و ایران هواخواه و طرفدار سفت و سخت او بودند و گاه بر سر او با یکدیگر به نزاع می¬پرداختند. نظیر دعوای هفت کچلان (برادران هفت کچلون عباسی از متحدان طیب بودند.) در کاباره جمشید. مهوش در چندین فیلم سینمایی رقصید و نیز بازی کرد. زیرا رقص و نقش او فروش بالای فیلم را تضمین می کرد. عباس شباویز در سال 1339ش. چهار ترانه مهوش را در فیلم گل گمشده جای داد. ابراهیم قادری در حال ساخت فیلم «مادر فداکار» با نقش آفرینی مهوش بود که او در تصادف رانندگی درگذشت، بنابراین ناگزیر فیلمنامه را تغییر داد و مرگ مهوش را در آن گنجاند. ترانه‌های مهوش خیلی زود سر زبان¬ها می¬افتاد و مردم زمزمه می¬کردند. ترانهٔ¬هایی نظیر «مادر شوهر، دشمنته» یا «این دست کجه؟» یا «وقتی که از هند اومدم» یا «غلطه، آی غلطه». او ازدواج ناموفقی را تجربه کرد و بعد با بهرام حسن‌زاده نوازندهٔ ویولون و از اعضای گروه موسیقی خود ازدواج کرد. او نیمه شب ۲۶ دی ماه هنگامی که فولکس واگنی را می¬راند در خیابان شاه تهران با یک تاکسی تصادف کرد و کشته شد. کارشناسان مقصر مهوش را مقصر تشخیص دادند. صدا و رقص مهوش همراه تصنیف‌ و شعر ساده از عوامل علاقه عمومی بود. انتشار خبر مرگ مهوش، ثبت رکورد جدیدی از فروش روزنامه در ایران را پدید آورد. مشهور است که او بخشی از درآمد خود را صرف نیکوکاری و هزینهٔ کودکان یتیم می¬کرد. او را در ابن بابویه به خاک سپردند. مراسم تشییع جنازهٔ مهوش و شمار جمعیت شرکت کننده بی نظیر بود. سنگ قبر او بارها شکسته شده است. مهوش خاطرات خود را نوشت و در سال ۱۳۳۶ در تهران چاپ کرد. راز کامیابی جنسی بخشی از این کتاب است. حمید نفیسی(1) این کتاب را بیش از خود زندگی‌نامه شبیه به یک راهنمای آمیزش جنسی می‌داند. مهوش در خرداد ۱۳۳۹ به دلیل انتشار این کتاب تحت پیگرد قضایی قرار گرفت.(مولف)

1.Naficy, Hamid (Sep 16, 2011). A Social History of Iranian Cinema, Volume 2: The Industrializing Years, 1941–1978. United States: Duke University Press. ISBN 0-8223-4774-1.

ارسال دیدگاه

ایمیل شما نمایش داده نخواهد شد.