مخزن باروت اشرف افغان

اشرف تهران را به صورت پایگاه عملیات نظامی خود در نواحی شمالی ایران و دژی برای مقابله با مخالفانش در مازندران، زنجان و آذربایجان درآورد. افغان‌ها ۵ سال تهران را در تصرف داشتند و در این مدت بناهایی در این شهر ساختند. قسمت‌هایی از بناهای ارگ سلطنتی تهران و دیوار گرداگرد آن، و دروازه اسدالدوله (دروازه دولت) از آن جمله‌اند. [۹۲][۹۳][۹۴] دیوار ارگ که تا اواسط سلطنت قاجارها برپا بود، از سمت جنوب با دروازه‌ای به بازار راه داشت و از سمت شمال در محل کنونی میدان توپخانه با دروازه و تخته پل رو به بیابان باز می‌شد. دروازه شمالی تا دوره محمدشاه قاجار به نام «دروازه اسدالدوله» خوانده می‌شد و در دوره ناصرالدین شاه، «دروازه دولت» نام گرفت. [۹۵] رسم افغان‌ها این بود که بر هر جا که دست می‌یافتند، ارگی در آن‌جا می‌ساختند که یک ضلع آن حتماً در سمت صحرا قرار داشت، تا اگر مورد حمله واقع شدند و ارگ سقوط کرد، بتوانند از آن سمت به صحرا بگریزند. [۹۶]
در ۱۱۴۲ق/۱۷۳۰م اشرف افغان پس از شکست از نادرقلی افشار (نادرشاه آینده) در نبرد مهماندوستِ دامغان به سرعت به سوی ورامین عقب نشست و از اسلام‌خان افغان، حاکم وقت تهران درخواست نیروی کمکی کرد. اسلام‌خان با ۵ هزار تن سپاهی از تهران به یاری او شتافت. اشرف در گذرگاهی کوهستانی، تنگ و سخت گذر، موسوم به «سردره خوار» بر سر راه نیروهای نادرقلی به کمین نشست؛ اما نادر مواضع اشرف را درهم شکست و افغان‌ها دوباره شکست خوردند و به شتاب روانه اصفهان شدند. افغان‌ها پیش از تخلیه تهران، اموال مردم را غارت کردند و مردان معتبر شهر را در ارگ گرد آوردند و به قتل رساندند. پس از فرار افغان‌ها از تهران، اوباش و اشرار شهر به ارگ ریختند و آنچه از افغان‌ها برجای مانده بود، چپاول کردند و هنگام غروب با مشعل افروخته، به قصد غارت به انبار اسلحه رفتند؛ ناگهان شعله مشعل به مخزن باروت افتاد و بر اثر انفجاری مهیب، بیش از ۸۰ تن کشته شدند. [۹۷][۹۸]
۹۲. ↑ استرابادی، محمدمهدی، جهانگشای نادری، ج۱، ص۱۰۰، به کوشش عبدالله انوار، تهران، ۱۳۴۱ش.
۹۳. ↑ اعتمادالسلطنه، محمدحسن‌، مرآة البلدان، ج۱، ص۸۲۸، به کوشش عبدالحسین نوایی و هاشم محدث، تهران، ۱۳۶۷ش.
۹۴. ↑ کریمان، حسین، تهران در گذشته و حال، ج۱، ص۱۷۹، تهران، ۱۳۵۵ش.
۹۵. ↑ معتمدی، محسن، جغرافیای تاریخی تهران، ج۱، ص۴۶-۴۷، تهران، ۱۳۸۱ش.
۹۶. ↑ اعتمادالسلطنه، محمدحسن‌، مرآة البلدان، ج۱، ص۸۲۸، به کوشش عبدالحسین نوایی و هاشم محدث، تهران، ۱۳۶۷ش.
۹۷. ↑ استرابادی، محمدمهدی، جهانگشای نادری، ج۱، ص۹۶-۱۰۱، به کوشش عبدالله انوار، تهران، ۱۳۴۱ش.
۹۸. ↑ Hanway، J، The Revolutions of Persia، ج۲، ص۲۹، London، ۱۷۵۳.