عمارت چهارباغ

در سال‌های آخر سلطنت شاه سلطان حسین صفوی که نواحی شرقی ایران دستخوش شورش غلزاییان و ابدالیان شد، شاه دربار خود را به قزوین منتقل ساخت [۸۰] و چون به توصیه‌های مؤکد فتحعلی‌خان وزیر برای مقابله با مهاجمان سرانجام به سوی خراسان روانه شد (ذیقعده ۱۱۳۲) اما از تهران فراتر نرفت [۸۱] و چند ماه تا اوایل سال ۱۱۳۳ق/۱۷۲۱م، همراه درباریان و ۱۵ هزار تن قراول و غلامان خاصه در تهران اقامت گزید. [۸۲][۸۳][۸۴] در این ایام فرستادگانی از طرف سلطان احمد سوم عثمانی و پترکبیر تزار روسیه برای کسب اطلاع از اوضاع و احوال آشفته ایران به تهران آمدند و در «عمارت چهار باغ که عمارت سلطنتی تهران بود» طی تشریفاتی به حضور شاه سلطان حسین رسیدند. [۸۵][۸۶] ۸۰. ↑ مرعشی‌صفوی، محمدخلیل، مجمع ‌التواریخ، ج۱، ص۳۰-۳۱، به کوشش عباس اقبال آشتیانی، تهران، ۱۳۶۲ش.
۸۱. ↑ Lockhart، L، The Fall of the afavd Dynasty and the Afghan Occupation of Persia، ج۱، ص۱۱۷، Cambridge، ۱۹۵۸.
۸۲. ↑ اعتمادالسلطنه، محمدحسن‌، مرآة البلدان، ج۱، ص۸۳۲، به کوشش عبدالحسین نوایی و هاشم محدث، تهران، ۱۳۶۷ش.
۸۳. ↑ اعتمادالسلطنه، محمدحسن‌، مرآة البلدان، ج۱، ص۸۳۶، به کوشش عبدالحسین نوایی و هاشم محدث، تهران، ۱۳۶۷ش.
۸۴. ↑ Lockhart، L، Famous Cities of Iran، ج۱، ص۱۰، Brentford، ۱۹۳۹.
۸۵. ↑ اعتمادالسلطنه، محمدحسن‌، مرآة البلدان، ج۱، ص۸۴۱-۸۴۲، به کوشش عبدالحسین نوایی و هاشم محدث، تهران، ۱۳۶۷ش.
۸۶. ↑ Lockhart، L، The Fall of the afavd Dynasty and the Afghan Occupation of Persia، ج۱، ص۱۲۵-۱۲۶، Cambridge، ۱۹۵۸.