پس از قتل نادرشاه در ۱۱ جمادیالآخر ۱۱۶۰، [۱۰۸] بار دیگر سراسر ایران دستخوش آشوب و هرج و مرج شد. پس در جنگی که میان عادلشاه و ابراهیمخان افشار در محلی میان سلطانیه و زنجان درگرفت، عادلشاه شکست خورد و همراه تنی چند از یارانش به تهران گریخت. ابراهیمخان سوارانی در پی او به تهران فرستاد و آنها عادلشاه را دستگیر کردند. [۱۰۹] چون شاهرخ در خراسان، و ابراهیمخان در تبریز هر یک خود را شاه خواندند (۱۱۶۱ق/۱۷۴۸م) و نابسامانی و کشمکشها بالا گرفت، کریمخان زند به مدد علیمردانخان بختیاری، اصفهان را تسخیر کرد و خود برای تصرف تهران، قزوین، همدان و نواحی غربی ایران از اصفهان بیرون رفت و بر آن نواحی استیلا یافت. [۱۱۰][۱۱۱]
۱۰۸. ↑ استرابادی، محمدمهدی، جهانگشای نادری، ج۱، ص۴۲۵-۴۲۶، به کوشش عبدالله انوار، تهران، ۱۳۴۱ش.
۱۰۹. ↑ گلستانه، ابوالحسن، مجمل التواریخ، ج۱، ص۲۰-۲۸، به کوشش مدرس رضوی، تهران، ۱۳۵۶ش.
۱۱۰. ↑ گلستانه، ابوالحسن، مجمل التواریخ، ج۱، ص۳۰، به کوشش مدرس رضوی، تهران، ۱۳۵۶ش.
۱۱۱. ↑ گلستانه، ابوالحسن، مجمل التواریخ، ج۱، ص۱۷۵، به کوشش مدرس رضوی، تهران، ۱۳۵۶ش.