در دورة اميركبير، سياست نگاه به منابع داخلى، براى پاسخ گويى به نيازهاى فناورانه و نظامى بخش حكومت، غلبه داشت. براى مثال، بازنمون سياست مدرن سازى ارتش -كه آشكارا در نظم ظاهرى و طرز پوشش و تسليحات آن نمود مى يافت- در مدرسة مجمع الصنايع به شكل تربيت صاحبان فنون مربوط متجلى گرديد. براى متحدالشكل كردن لباس نظاميان از كليجه(جامة پنبه دارآجيده) و شلوار تنك اتريشى بهره برده مى شد و از اين رو، لازم بود هنر مليله دوزى و مفتول دوزى و دوختن تكمه شير و خورشيد معمول شود(آدميت،1355، 295-299 .) اشاره مى شود «صنايع دستى»از جمله «… اَعمال و صناعات و پيشه هاى متعلقه بتربيت لشكر و سوق عسگر …» در اين مركز داير شده بود(اقبال، 1327 ،67 )
تمامی مطالب سایت تحت حمایت قانون «حقوق مولفين» میباشد.
هرگونه سوءاستفاده به هر شکلی يا انتشار مطالب در سایتها یا نشریات، بدون کسب اجازه از مولف و بدون ذکر منبع اکيدا ممنوع است.
همچنین استفاده از مجموعه مقالات بصورت یکجا ممنوع میباشد
تمامی حقوق برای وبسایت تهران نامه محفوظ است. | طراحی و توسعه توسط رایانیتا