سنگفرش دهه بیست – دهه بیست با برکناری رضاشاه و سلطنت محمدرضاشاه آغاز شد. روزهای بسیار تلخی برای تهرانی ها بود، اما با پایان جنگ رفته رفته آرامشی بر قرار شد و برخی اقدامات عمرانی توسط شهرداری تهران نظیر سنگفرش خیابان های مرکزی شروع شد. لوله‌کشی آب در ۱۳۲۶ش. شروع شد.
جنگ جهانی دوم دیگر بار آسیب‌های کالبدی و اجتماعی سنگینی بر تهران وارد ساخت. شهر در این مدت چندین بار بمباران شد. مهاجران بسیار از کشورهای اروپای شرقی، از جمله لهستان به تهران آمدند و مقیم شدند. کمبود آزوقه شهر را عرصه غارت و چپاولی کرده بود که در پایان سال ۱۳۲۱ش/۱۹۴۲م با شیوع تیفوس بار دیگر منجر به رکود کامل شد.( بلاغی، تاریخ تهران، ج۱، ۳۰۷، قم، ۱۳۵۰ش.) پارک اتابک تهران از آذر ۱۳۲۲ محل کنفرانس تهران و مقدمات پایان جنگ جهانی دوم و آغاز نهضت ملی شدن صنعت نفت بود.( تهران در گذشته و حال، ج۱، ۳۲۶، ۱۳۵۵ش.)
تهران به تدریج دارای تأسیسات، مکان‌ها و امکانات شهری شامل تأسیسات و تجهیزات رفاهی، خدماتی، اداری، درمانی، صنعتی، آموزشی، فرهنگی و نظامی شد. برخی از اقدامات چون سنگفرش خیابان‌ها، بدنه‌سازی‌ها، تأمین روشنایی فضاهای شهری و افزایش اماکن و فضاهای عمومی، زندگی شهری را حتی در شب پررونق ساخته بود.با آرامش پس از جنگ دوم جهانی، توسعه ساختمانی و کالبدی شهر تهران در محورهای شاهرضا، سپه، شاه‌آباد، پهلوی، فیشرآباد و امیرآباد و غیره آغاز شد و اندک اندک این مناطق محل تمرکز ساختمان‌های جدید اداری و تجارتی شد. هتل های کوچک نظیر ریتز و غیره، بانک‌ها، شرکت‌های جدید، بیمه‌ها، ساخته شد.
