ساختمان بیسیم قصر یا بیسیم پهلوی – ساختمان بیسیم قصر قاجار و بعدها بیسیم پهلوی، واقع در تهران، خیابان شریعتی نرسیده به سیدخندان مقابل خیابان شهید قندی، بین ساختمان‌های وزارت پست و تلگراف و تلفن و ساختمان مخابرات ایران قرار گرفته است. مساحت کل زمین مجموعه دویست و یازده هزار متر و مساحت بنا هزار و سیصدو سی و چهار متر مربع است. عمارت بیسیم قصر یا کلاه فرنگی ازجمله بناهای واقع در اراضی قصرقاجار است. ساخت بنا در سال هزار و سیصد و سه خورشیدی به اتمام رسید و در سوم اسفند ۱۳۰۶ به طور رسمی افتتاح شد.
عمارت کلاه‌فرنگی به نوع خاصی از معماری گفته می‌شود که در اشکال مختلف ساخته شود. در لغت‌نامۀ دهخدا، در مورد کلاه‌فرنگی آمده است: عمارتی که در میان عرصه سازند. بناء در میان عرصه با گنبدی شبه مخروط. اطاقکی مسقف که در وسط کاخ‌ها و باغ‌ها برای استراحت یا در میدان‌ها برای فروش روزنامه و اغذیه سازند. ساختمان گنبد دار کلاه فرنگی اگرچه به عنوان اولین ایستگاه فرستنده و ساختمان رادیو شهرت دارد، اما در واقع باید گفت که این بنا در زمره اولین ساختمان‌های مخابراتی بیسیم کشور هم به حساب می‌آید. معمار این بنا به احتمال، ابراهیم معمارباشی بوده است. این بنای تاریخی، تبدیل به دفتر کار وزیر ارتباطات شد. در سال ۱۳۱۶ ش. وزارت پست و تلگراف و تلفن زمینه ایجاد مرکز رادیو را در کشور فراهم کرد. در سال ۱۳۱۸ یک دستگاه دو کیلو واتی موج متوسط و یک دستگاه ۲۵ کیلو واتی موج کوتاه برای رادیو خریداری شد. به این ترتیب، دستگاه رادیو با عنوان «پخش صدا» در روز چهارم اردیبهشت ۱۳۱۹، ضمن مراسمی رسمی در مدرسه دارالفنون، با سخنرانی دکتر احمد متین دفتری و در حضور ولیعهد رضاخان افتتاح شد. در پاییز ۱۳۱۹ برای اداره بهتر رادیو، اداره کل انتشارات و تبلیغات شکل می‌گیرد و مدیریت آن به دکتر عیسی صدیق اعلم از استادان دانشگاه تهران واگذار شد.از آنجا که در آن سال‌ها عمارت کلاه فرنگی خارج از شهر تهران واقع بود، کارکنان رادیو جز محدودیت جا با مشکل رفت و آمد هم مواجه بودند. آنها مجبور می‌شدند که مسافتی طولانی را با درشکه یا حتی پیاده طی کنند. عمارت بیسیم که در سال ۱۳۷۹ به ثبت ملی رسید.
