دره قشلاق – اراضی وسیعی در تپه های جنوب الهیه قرار داشت که به دره قشلاق مشهور بود. این اراضی در دهه سی به بعد جزو اراضی قابل ساخت شد و اندک اندک توسعه یافت.
جنگ جهانی دوم آسیب سنگینی بر تهران وارد ساخت. نظیر؛بمباران، مهاجران کشورهای اروپای شرقی، کمبود آزوقه، شیوع تیفوس و غیره. با خاتمه جنگ تهران به تدریج دارای تأسیسات و تجهیزات رفاهی، خدماتی، اداری، درمانی، صنعتی، آموزشی، فرهنگی و نظامی شد. روند رشد شهر آغاز شد. شروع لولهکشی آب در ۱۳۲۶ش.، ساختمان های نو، سینما و تئاتر، کافه به سبک فرنگی و رستوران، هتلهای کوچک لالهزار، شاهآباد، شاهرضا و پهلوی و مهمانخانه شهرداری باعث رشد کالبدی تهران و روند رشد جمعیت تهران شد.
تملک کلیه اراضی موات شهر به مساحت تقریبی ۱۵ میلیون مترمربع به موجب قانون ثبت اراضی موات شهر تهران مصوب ۱۳۳۱ش.، سرمایهای کلان برای دولت فراهم آورد. با این سرمایه دولت و شرکتهای ساختمانی با بهرهمندی از تسهیلات بانکهای ساختمانی و تقسیم و واگذاری مناطقی نظیر اراضی دره قشلاق، گیشا، تهرانپارس، شهرآرا، یوسفآباد، دولتآباد، خزانه نهم، مشیریه، امیرآباد، دریاننو، زیباشهر، شهرک غرب، تهران ویلا، افسریه، نارمک، تهراننو، فرحآباد، نیروی هوایی، مجیدیه و وحیدیه، عباسآباد، سلطنتآباد، دروس و ضرابخانه، ولنجک و قسمتهای مهمی از شمیرانات، دست به سودآورترین فعالیت اقتصادی در سالهای ۱۳۳۲-۱۳۵۷ش. زدند.