این باغ از مستحدثات بهائیان در امیرآباد و از موقوفات آنان به شمار می رود. ورقائیه در شرق باغ زارعیه در جنوب غربی امیرآباد قرار دارد که گورستان عمومی بهائیان است. وسط این باغ کلاه فرنگی ایست که زیر آن گوری است که دارای سنگ قبر است. پشت این کلاه فررنگی دو اتاق کوچک برای شست و شووتکفین مردگان است. نزدیک در ورودی جنوبی آن یعنی در زاویه جنوب غربی باغ دو اتاق برای محافظین و باغبان ساخته شده است.
باغ ورقائیه متعلق به ورقا بود که در وقایع بابی کشی با پسرش روح الله کشته و هردو را در ورقائیه به خاک سپردندو این باغ سپس به پسر دیگرش عزیزالله ورقا منتقل شد.
هنگامی که میس لیلیان کاپس رئیس مدرسه تربیت بهائیان در تههران فوت شد از آنجا که خارجی بود اجازه نمی دادند جسد او در گورستان مسلمانان دفن شود و در این موقع بهائیان هم محلی برای دفن مردگان خود نداشتند از این رو عزیزالله خان ورققا اجازه داد جسد او را در یکی از خیابانهای ورقائیه که منتهی به بقعه ورقا(کلاه فرنگی) می شود دفن کنند.
وقتی که دکتر کلاک پرستار میس کاپس در تهران فوت شد و خواستند او را در ورقائیه به خاک بسپارند عزیزالله خان ورقا اجازه نداد و چون مقدور نبود جسد او را در گورستان مسلمانان دفن کنند از تشیع کنندگان جنازه شخصی به نام محمدباقر دهقان شیرازی باغ خود را وقف گورستان بهائیان یا گلستان جاوید کرد.
بنابراین فقط سه تن در ورقائیه به خاک سپرده شده اند: ورقا و پسرش روح الله و میس کاپس. این اطلاعات 1اسفند 1327ش. گردآوری شد.(ستوده، ج2، 826)(مولف)
