اسم خاص پهلوى اِران (Eran) به كشور ایران در عهد ساسانى اران – شتر (Eran Shatre)مى‌‌گفتند. در عصر هخامنشى ایى ریا (Arya) نام قوم ایرانى بود و این كلمه را قوم قفقاز به صورت «ایرون« (Iron) «ایرو» (Iroe) و «ایر» (Ir) به خود اطلاق كرده‌‌اند. كلمات آریا، آریاییان و ایران و امثال آن‌‌كه در زبان پارسى باقى مانده از این كلمه گرفته شده است.
در مغرب زمین از قرون وسطى به نام‌‌هایى از قبیل پرس (به لهجه فرانسوى) و پرشا (به لهجه انگلیسى مقتبس از لفظ پرسیس، نام یونانى قسمتى از ایران كه كمابیش مطابق فارس بوده) برمى‌‌خوریم. ولى در سال 1935 م. (دوران سلطنت رضا شاه) بر طبق تقاضاى دولت ایران به جاى پرس، پرشا و غیره كلمه ایران پذیرفته شده است و نام كشورمان به ایران تبدیل گردید. / لغتنامه دهخدا.
در دوران سلطنت پهلوى اول به سال 1314 خ. باقر كاظمى، وزیرامور خارجه، از كشورهاى خارجى به طور رسمى خواست كه به جاى واژه‌‌هاى پرس یا پرشیا یا پارس نام «ایران» را به كار برند.
فردوسى این نام را به كار برده است:
كه ایران بهشت است یا بوستان
همى بوى مشك آید از دوستان
و نیز گوید:
تو را بانوى شهر ایران كنم
به زور و به دل جنگ شیران كنم
اسدى طوسى هم گوید:
مزن زشت بیغاره ز ایران زمین
كه یك شهر از آن به ز ماچین و چین
در متون قدیم «ایرانشهر» به معنى مملكت ایران به كار رفته است.
