اولین زندان

از هنگامى كه حكومت‌‌ها در جوامع شهرى پدید آمد، غل و زنجیر و مجازات‌‌هاى گوناگون نیز پا به عرصه وجود نهاد. در تهران هم حكام، مخالفان سیاسى و احیاناً مجرمان عادى را حبس مى‌‌كردند، اما مكانى براى این امر اختصاص نداشت بلكه از اصطبل‌‌ها و انبارها و یا مكان‌‌هاى دیگر استفاده مى‌‌گردید. اما در كتاب طهران عهد ناصرى آمده اولین بار در ضلع شرقى سه راه خیام تقاطع خیابان خیام و خیابان مریض‌‌خانه (سپه) بنایى متروكه بود كه به زندان دارالخلافه اختصاص یافت و در آن‌‌جا زندانیان را با غل و زنجیر به هم پیوسته بودند و نگاهدارى مى‌‌كردند و چون بودجه و اعتبارى براى این‌‌كار نبود شب‌‌هاى جمعه به فرمان سر داروغه زندانیان را در كنار خیابان در برابر دیدگان رهگذران قرار مى‌‌دادند و مردم با دیدن وضع رقت آور ایشان كه به غل و زنجیر كشیده شده بودند، نذورات و خیرات خود را به آن‌‌ها مى‌‌دادند و از این راه هزینه غذا و لباس و نگهدارى زندانیان تأمین مى‌‌شد. / تهران عهد ناصرى، ص 221 !رجوع کنید به زندان.