قریه فرحزاد داراى دو امامزاده است كه یكى لوحه تاریخى دارد و در این مورد ذكر مى‌‌گردد و دیگرى در ضمن شرح سایر امامزاده‌‌ها در جاى خود معرفى مى‌‌شود. در شمال شرقى قریه در دامنه كوهستان گنبد یك پوش آجرى پدیدار است كه تاریخ ساختمان بناى آن بر لوحه سنگى مرقوم و طرف بالاى مرقد در داخل ضریح بر روى زمین نصب مى‌‌باشد. كتیبه روى این لوح در پنج سطر به خط نستعلیق برجسته شامل این عبارات است:
نام امامزاده «معصوم صالح» است:
شادباش آن كس كه این بنیاد ساخت
شادى دیگر كه چون فولاد ساخت
نهصد و هشتاد و شش این روضه را
بهر اولاد على آباد ساخت
بنایى كه به شرح بالا در سال 986 یعنى سال دوم سلطنت سلطان محمد پدر شاه عباس ساخته شده است، عبارت از گنبد یك پوش آجرى ساده مى‌‌باشد كه محوطه مربع داخل آن مختصرى كمتر از 4/5 متر طول و همین اندازه عرض دارد و در وسط آن ضریح چوبى مشبك موسوم به خانه بندى مرقع خراطى قرار گرفته است. این گونه ضریح چوبى مانند ضریح‌‌هاى نقره داراى خانه‌‌هاى مربع است كه محل التقاى چوب‌‌هاى قائم و افقى را كروى شكل مى‌‌سازند و نمونه‌‌هاى شیواى آن در عهد قاجاریه ساخته شده است.
نسب صاحب مرقد كه در زیارت‌‌نامه ذكر گردیده است، او را پسر امام زین العابدین (ع) معرفى مى‌‌نماید. مدخل بقعه از طرف جنوب ایوانى بلند با دو ستون چوبى است و مشرف به فضاى مشجر و با نزهت جنوب بقعه و كشتزار و باغستان‌‌هاى فرحزاد است و طبعاً منظره دلپسندى دارد. از سال 1361 خ. شخص خیرى از اهالى تهران به نام ابوطالب دربان بقعه را تعمیر كرده… همین شخص در سال گذشته هم آب انبارى در حیاط بقعه ساخته است. / آثار تاریخى تهران، ص 232.
