اللهوردىخان توپچىباشى (امیر توپخانه یا رئیس توپخانه) كه اكنون او را فرمانده توپخانه مىگویند، پسر قاسمعلىخان بهارلو كه در دوره ناصرى سرتیپ اول و میرپنج و رئیس توپخانه بود و در اوایل جمادىالاولى سال 1304 ق. درگذشت.
اعتمادالسلطنه راجع به وى مىنویسد: «دوشنبه 6 جمادىالاولى 1304 ق. اللهوردىخان توپچىباشى چهار روز قبل فوت شد، امارت توپخانه به فتحعلىخان، بچه یك سال و نیمه نایبالسلطنه، داده شد با نیابت محمدصادقخان امین نظام. معروف است كه زن اللهوردىخان را (بعد از فوتش) روز دوم [مرگ] شوهرش خانه نایبالسلطنه بردند هفتاد هزار تومان از او خواسته بودند، نداده بود. مادر نایبالسلطنه (منیرالسلطنه) گفته بود پنج هزار تومان بده شاید به همین بگذرد قبول نكرده بود خانه آمده، سوم شوهرش را برگزار كرد. مجدداً حَسبالامر شاه او را خانه نایبالسلطنه بردند، حبس است و پول مىخواهند تا بعد چه شود.»
و باز هم مىنویسد: «چهارشنبه 15 جمادىالاولى 1304 زن اللهوردىخان كه خانه نایبالسلطنه حبس بود دینارى نداده است… شنیدم كار ورثه اللهوردىخان به دادن سه هزار تومان به شاه و نایبالسلطنه به خیر گذشت.» / شرح رجال ایران، ج 1، ص 153.
«در این اثنا محمدتقىخان پسر مرحوم اللهوردىخان امیر توپخانه نزد من فرستاد كه من خانهام را مىفروشم. به خیال افتادم خانههاى او را كه مركب از عمارات و باغ وسیعى مىباشد و متصل به میدان مشق و خیابان امیریه است براى آقاى معینالدوله خریدارى كنم…» / خاطرات احتشامالسلطنه، ص 174.