افندی-لقبی است در عثمانی بمنزله آقا در فارسی (ناظم الاطبا) و این کلمه در ترکی از بیگ محترم تر است. ماخوذ از یونانی (صاحب اختیار) و در ترکی عثمانی بمعنی آقا/ لغتنامه دهخدا.
از کلمات و واژه های مصطلح عصر عثمانی است . بیشتر برای افراد باسواد بکار بردند، مانند میرزا در عصر قجر در ایران. هنوز در میان ترکان در ترکیه کاربرد دارد و برابر است با کلماتی که ادای احترام کند چون آقا و جناب و یا سرکار با این تفاوت که بعد از اسم می آید .
سران بهایی را افندی خطاب می کنند مانند:
عباس افندی )نام عبدالبهاء( فرزند ارشد بهاءالله (۱۲۶۰ ق/۱۸۴۴ در تهران – ۱۹۲۱ در عکا)
شوقی افندی نتیجه (فرزند نوه) ارشد بهاالله (۱۲۷۶ ش/ ۱۳۱۴ ق در عکا – ۱۹۵۷م در لندن )
در تهران قدیم بچه ها افندی را بی آن که معنایش را بدانند، برای تحقیر به یکدیگر خطاب می کردند.
تمامی مطالب سایت تحت حمایت قانون «حقوق مولفين» میباشد.
هرگونه سوءاستفاده به هر شکلی يا انتشار مطالب در سایتها یا نشریات، بدون کسب اجازه از مولف و بدون ذکر منبع اکيدا ممنوع است.
همچنین استفاده از مجموعه مقالات بصورت یکجا ممنوع میباشد
تمامی حقوق برای وبسایت تهران نامه محفوظ است. | طراحی و توسعه توسط رایانیتا