(به فتح همزه و ضم لام)، كلمه‌‌اى تركى است. آرخالق نیز گفته مى‌‌شود. یك قسم نیم تنه ضخیم كه در قدیم مردان و زنان مى‌‌پوشیدند. / فرهنگ عمید.

 این تن پوش زمانى جزو لباس‌‌هاى مردم در كشور از جمله تهرانیان بوده است و آن عبارت است از لباس نیم تنه به صورت كلیجه و اندكى بلندتر یعنى تا زیر كمربند كه روى قبا و لباس زیر مى‌‌پوشیدند و تكمه‌‌هاى سرتاسرى‌‌اش را مى‌‌بستند و نوع مرغوبش ارخالق قلمكار بوده است.

 گاسپار دروویل جهانگرد مشهور در عهد فتحعلى شاه كه در سال 1227 ق. / 1812 م. در ایران بوده است راجع به این لباس مى‌‌نویسد: «زن‌‌ها مانند مردها پیراهن را روى شلوار مى‌‌كشند. آن‌‌ها نیم‌‌تنه‌‌هاى بلندى به تن مى‌‌كنند كه آرخالق نامیده مى‌‌شود. جنس آرخالق‌‌ها معمولاً از اطلس پنبه‌‌دوزى شده است.» / سفر در ایران، ص 49.