اراضى متعلق به باغ امیریه

باغ امیریه به كامران میرزا امیریه پسر ناصرالدین شاه تعلق داشت. این باغ با اراضى جنوبى‌‌اش كه به دو بخش تقسیم مى‌‌شد مستطیل بسیار وسیعى را تشكیل مى‌‌داد، كه ضلع شمالى آن خیابان باغ شاه (امام خمینى)، ضلع شرقى‌‌اش خیابان امیریه (ولى‌‌عصر)، ضلع جنوبى‌‌اش خیابان بى‌‌نام (منیریه) و ضلع غربى‌‌اش در قسمت باغ منیریه (متعلق به منیرالسلطنه مادر كامران میرزا) و قسمتى زمین بیاض بود.

 نكته مهم آن‌‌كه پس از ترسیم نقشه نجم‌‌الدوله اراضى بایر غرب باغ كه فاصله باغ امیریه تا باغ حاج حسین على‌‌خان را تشكیل مى‌‌داد به اراضى باغ امیریه الحاق شده است. البته از زمان این الحاق خبرى نداریم. وجود كوچه خورشید فعلى و شكستگى گوشه جنوب غربى كنونى دانشكده افسرى در انتهاى كوچه مهستى گواه این ادعاست.

 دو بخش جنوبى باغ بدین شرح بود:

 الف) بخش اول كه در جنوب باغ و مجاور آن قرار داشت سبزى‌‌كارى باغ بود و به همین نام هم ثبت شده است. این سبزى‌‌كارى تمام عرض باغ را شامل نمى‌‌شد بلكه در قسمت غربى باغ تا ضلع جنوبى سبزى‌‌كارى ادامه داشت.

 ابعاد زمین سبزى‌‌كارى از آن زمان تاكنون تغییر نكرده و آن را در نقشه امروز تهران به طور كامل و واضح مى‌‌توان دید، بدین شرح:

 ضلع شمالى آن كوچه منصورى، غرب آن كوچه ترجمان فعلى، جنوب آن خیابان مهدیه و شرق آن خیابان امیریه (ولى‌‌عصر) بوده است.

 ب) بخش دوم كه در جنوب سبزى‌‌كارى قرار داشت، اراضى بایرى بود كه تمامى عرض باغ و سبزى‌‌كارى را شامل مى‌‌شد و از خیابان امیریه تا مجاورت باغ منیریه كشیده شده بود. ابعاد این اراضى از این قرار است:

 كوچه مهدیه شمال آن، خیابان ولى عصر (امیریه) شرق آن، خیابان منیریه جنوب آن و كوچه فرشته غرب آن